Posted by ബിൻസിയുടെ ചോദ്യത്തെ പാടെ അവഗണിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ പുറത്തേയ്ക്ക് നടന്നകന്നു.
പിന്നാലെ ഓടി എത്തിയ ബിൻസി അവന്റെ കയ്യിൽ പിടുത്തമിട്ടു കൊണ്ട് വീണ്ടും ചോദിച്ചു..
ഡാ നിന്നോടാ ഞാൻ ചോദിച്ചേ എങ്ങോട്ടാണ്….
ഞാൻ ഹോസ്റ്റലിലേക്ക്…..
എന്തിനാ ഇപ്പൊ അങ്ങോട്ട്‌.. വേണ്ട പോകണ്ട.. അല്ലേലെ നിന്റെ മൂഡ് ശെരിയല്ല… ഇനി ഇപ്പൊ എങ്ങോട്ടും പോകണ്ട…
വിട് ഇച്ചേയി.. ഞാൻ പോട്ടെ ഇവിടെ നിന്ന എനിക്ക് വട്ടു പിടിക്കും.. രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞു ഞാൻ വന്നോളാം…
പറ്റില്ല.. ഞാൻ നിന്നെ ഈ അവസ്ഥയിൽ എങ്ങോട്ടും വിടില്ല.. ഹോസ്റ്റലിൽ പോകാൻ നിന്റെ കോഴ്സ് ഒക്കെ കഴിഞ്ഞതല്ലേ.. പിന്നെ എന്തിനാ അങ്ങോട്ട്‌ പോകുന്നത്…
ഹോസ്റ്റലിലും ക്യാമ്പസിലും കുറച്ചു സമയം ചിലവഴിച്ച എന്റെ മനസൊക്കെ ഒന്ന് ശാന്തമാകും..
വേണ്ട മോനു.. നീ ഈ അവസ്ഥയിൽ മാറി നിന്ന നിന്റെ കാര്യം ഓർത്തു എനിക്ക് ഒരു മനഃസമാധാനവും കിട്ടില്ല. മാത്രമല്ല ഹോസ്റ്റലിൽ നിന്ന നീ ഈ അവസ്ഥയിൽ നിന്നു പുറത്തു വരാൻ വീണ്ടും കുടിക്കും…
ഇല്ല… ഇച്ചിയമ്മയാണേ സത്യം ഞാൻ ഇനി കുടിക്കില്ല ഇനി അങ്ങോട്ട്‌ ഹിരൺ മദ്യം കൈകൊണ്ടു പോലും തൊടില്ല. രണ്ടു ദിവസം ഞാൻ ഒന്ന് മാറി നിക്കട്ടെ അമ്മേ..
അമ്മേ എന്നുള്ള അവന്റെ വിളിയിൽ പിന്നെ അവൾക്ക് ഒന്നും തന്നെ പറയാനുണ്ടായിരുന്നില്ല. മനസില്ല മനസോടെ അവൾ അർത്ഥ സമ്മതം മൂളി.
ഹാളിൽ നിന്നും അമ്മയും നിരഞ്ജനയും ഇരുവരെയും ശ്രെധിച്ചു നിന്നു എന്നതല്ലാതെ എന്താ കാര്യം എന്ന് ഇരുവർക്കും മനസിലായില്ല.
ബിൻസിയുടെ അർത്ഥ സമ്മതത്തോടെ ഹിരൺ അവളിൽ നിന്നും നടന്നകന്നു. ഒരു പത്തടി നടന്ന ഹിരൺ തിരിഞ്ഞു നിന്നു