ബിൻസിയുടെ ചോദ്യം കേട്ടു അമ്മ തല ഉയർത്തി നോക്കി വീണ്ടും തല താഴ്ത്തി ഇരുന്നു
മോനൂട്ടൻ കഴിക്കാത്തതിന്റെ പേരിൽ ആരും പട്ടിണി കിടക്കേണ്ട. അവൻ കഴിച്ചോളും…
ആരോടെന്നില്ലാതെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ബിൻസി ഹിരണിന്റെ പാത്രത്തിലേക്കു കറികൾ വിളമ്പി.
കഴിക്ക്…..
ബിൻസി അല്പം കടുപ്പിച്ചു….
ഹിരൺ തല ഉയർത്തി ഒന്ന് നോക്കി.. അമ്മ അപ്പോളും തല കുനിച്ചു തന്നെ ഇരിക്കുന്നു. ഈ സംഭവത്തിന് ശേഷം അമ്മ തന്നോട് ഒന്നും മിണ്ടിയിട്ടില്ല. അതിന്റെയാണോ മുഖത്തു സങ്കടം നിഴലിച്ചു നില്കുന്നുണ്ട്.. നിരഞ്ജനയുടെ മുഖത്തേയ്ക്ക് ഒന്ന് പാളി നോക്കിയപ്പോൾ ഒരു പരിഹാസം ഉണ്ടോ എന്ന് ഒരു വേള അവൻ ചിന്തിച്ചു പോയി…
എനിക്ക് ഒന്നും വേണ്ട….
പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഹിരൺ എഴുന്നേൽക്കാൻ ഭാവിച്ചതും ബിൻസി ഒച്ചയെടുത്തു..
ഹിരാ… ഇരിക്കെടാ അവിടെ… മരിയാദയ്ക്ക് അവിടിരുന്നു കഴിച്ചോ.. ഇല്ലേ.. ആ…..
പേരെടുത്തു ബിൻസി വിളിച്ചതോടെ ഹിരൺ അവിടെ തന്നെ ഇരുന്നു.. ആള് കലിപ്പിൽ ആണ് വെറുതെ പണി വാങ്ങേണ്ട എന്നവൻ കരുതി..
ഇരുന്നു എങ്കിലും കഴിക്കാൻ അവനു തോന്നിയില്ല. വയറു കത്തുന്ന വിശപ്പുണ്ട് പക്ഷെ അതിനേക്കാൾ എന്തോ ഒന്ന് പിന്നോട്ട് വലിക്കുന്ന പോലെ അവനു തോന്നി..
ആഹാരത്തിനു മുന്നിൽ പ്രതിമ കണക്കെ മൂന്നു പേര് ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടതോടെ ബിൻസിയുടെ സകല നിയന്ത്രണവും വിട്ടു. മുന്നോട്ടു വന്നു അവൾ ഹിരാണിനു മുന്നിലിരുന്ന പ്ലേറ്റ് കയ്യിൽ എടുത്തു.
കറികൾ സമം ചേർത്ത് കുഴച്ചു അവൾ ഒരു ഉരുള ഉരുട്ടി ഹിരണിനു നേരെ നീട്ടി.