നിശാഗന്ധി 5 [വേടൻ]

Posted by

 

 

ഞാൻ അപർണ്ണയെ തോണ്ടി, നിക്കുടെ ന്ന് പറഞ്ഞതും അവളത് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.അവൻ തലയനക്കി, ഒരു സിഗരറ്റ് വാങ്ങുന്ന കണ്ടു, ഒരു പഫ് ചോദിച്ചാലോ… അല്ലെ വേണ്ട ഇനി ചുമച്ചു ചാവാൻ വയ്യ…

 

 

“” മോനെ… പരീക്ഷയാവുമ്പോ വിജയങ്ങളുമുണ്ടാവാം… തോൽവികളുമുണ്ടാവാം… അതൊക്കെ നമ്മൾ തരണം ചെയ്യണം, എന്നാലേ നമ്മക്ക് അടുത്ത ലക്ഷ്യത്തിലേക്ക് പിടിച്ചു കേറാൻ കഴിയു… അല്ലാതെ ആത്മഹത്യാ ഒന്നിനും പരിഹാരമല്ല… “”

 

 

ആത്മഹത്യയോ….ആര്….ന്തിന്…??

ഞാൻ അങ്ങേരെ നോക്കി, ഇവനിത് എവിടുന്ന് വന്നെടാ ന്നാണ് ഞങ്ങള് നാലും കൂടെ മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി ആലോചിച്ചേ..

അവിടെ എവിടോ ബീഡിയും വലിച്ചു ഇരുന്ന വല്യപ്പനൊക്കെ ഉപദേശിക്കാൻ ഇറങ്ങിയിരിക്കുന്നു, ന്നാലും നമ്മൾ അയാളുടെ പ്രായത്തെ ബഹുമാനിക്കണം…

 

അനങ്ങാൻ വയ്യാതെ കിടക്കാ മലരേ ഞാൻ.. ഇല്ലേ… ഇല്ലേലുണ്ടല്ലോ നായിന്റെ മോനെ തളർന്നിരിക്കുന്ന കാല് മടക്കിയൊരു തോഴി തന്നേനെ ഞാൻ..

 

 

 

“” അല്ലേട്ടാ…ന്നിട്ട് ചേട്ടൻ പിടിച്ചു കേറി.. കേറി എത്ര വരെ പഠിച്ചു….?? “”

 

ഊതി പറപ്പിച്ച പുകക്ക് പിന്നിൽ നിന്നും തുപ്പാക്കിയിലെ വിജയെ പോലെ വിശാലൊരു വരവ്…ഉഫ്ഫ്

 

കടവുളേ…. നീങ്കള…. അതോടെ പുള്ളി പെട്ടു, നൈസ് ആയിട്ട് ഒരു ഉപദേശവും ഉംഫിച്ചിട്ട് പോകാന്ന് കരുതി വന്നതാ. ന്നാൽ,,

 

പുല്ല് ചോദിക്കണ്ടയിരുന്നു ന്ന അവസ്ഥയിലേത്തിയിരുന്നു ആയാൾ..ഞങ്ങളിരുന്നു ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി,

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *