ആകെയൊരു വ്യക്തതക്കുറവ്, ഞാൻ കണ്ണോന്ന് തിരുമ്മി, ഓഹ് ഇപ്പോ ബോധം വന്നു.
വാച്ചിലേക്ക് നോക്കി പതിനൊന്നു മണിയോ…
ഞാൻ വിന്ഡോ യിലൂടെ വെളിയിലേക്ക് നോക്കി, ഇരുട്ട്,
“” നോക്കണ്ട എത്തിട്ടില്ല….”” അപ്പുറത്തു നിന്ന് ഒരു ചിരി. ന്റെ നോട്ടോം ഭാവോം കണ്ട് അവരെല്ലാമോന്ന് ചിരിച്ചു, തിരിച്ചു ഞാനും ഒന്ന് ചിരിച്ചു, ഞാൻ ഫോൺ വെറുതെ കയ്യിലെടുത്തു
ഈശ്വര….. സ്റ്റെഫിയുടേം വിശാലിന്റേം അക്ഷരയുടേം അടക്കം 36 മിസ്സ്ഡ് കാൾ…
ശുഭം…
ഫോൺ ആണെങ്കിൽ സൈലന്റുമായിരുന്നു.അതുകൊണ്ട് കേട്ടുമില്ല,,
“” ന്താ മോനെ.. ന്തെങ്കിലും പ്രശ്നമുണ്ടോ…?? “‘ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടുമുള്ള ന്റെ ഇരിക്കപൊറുതി യില്ലാത്ത ഇരുത്തം കണ്ട് ആ ചേട്ടൻ ചോദിച്ചതും
ഏഹ്…. ന്നും മൂളി ഞാൻ പുള്ളിയെ നോക്കി തിരിഞ്ഞതും സ്റ്റെഫിയുടെ ഫോട്ടോ ഡിസ്പ്ലേയിൽ.. തൊട്ട് പുറകെ ഫുഡും കൊണ്ടുള്ള ആളും വരുന്നു..
“” ഏയ്യ് ഒരു അര്ജന്റ് കോൾ ചെയ്യാനുണ്ടയിരുന്നു,..
പിന്നെ ചേട്ടാ നിക്കൊരു ഹെല്പ് ചെയ്യോ ബുദ്ധിമുട്ടകില്ലെങ്കിൽ നികുടെ ഫുഡ് വാങ്ങോ വിശന്നിട്ടു കണ്ണാണാൻ വയ്യ… അതാ.. “”
അതിനെന്താ മോനെ ന്ന് പറഞ്ഞതും, ഞാൻ പോക്കറ്റിൽ നിന്നും പൈസയെടുത്തു കൊടുത്തു, ന്നിട്ട് കുറച്ച് മാറി നിന്നു,
“” ഹെലോ… “” ഞാൻ കാൾ എടുത്തതും ഒന്ന് മയപ്പെടുത്തി,
“” നിയിത് എവിടായിരുന്നെടാ…?? എത്ര നേരായിന്നോ ഞാൻ വിളിക്കുന്നു.. “”