മഹേഷ്: എന്താടി വാതിൽ തുറക്കാൻ ഇത്ര താമസം? എന്ത് ചെയ്യാ നീ?
പാർവതി: ഞാൻ വെറുതെ കിടക്കാണ് മനുഷ്യ, കുറച്ചുനേരം കഴിയട്ടെ, എന്നിട്ട് വരാം.
മഹേഷ്: ഹാ… നീ എന്ത് ചെയ്യാ എന്ന് പറ.
പാർവതി: പിള്ളേരും കൂട്ടി കുറച്ചുനേരം അവിടെ ഇരിക്ക് ഞാൻ കുറച്ചു നേരം കിടക്കട്ടെ.
അതു പറയുമ്പോൾ അവൾ കയ്യിലുള്ള വൈബ്രേറ്റർ എടുത്ത് അയാളെ കാണിച്ചിരുന്നു.
മഹേഷ്: ആഹാ…. അപ്പോൾ ഇതായിരുന്നല്ലേ പരിപാടി. നടക്കട്ടെ നടക്കട്ടെ കഴിയുമ്പോൾ പറഞ്ഞാൽ മതി.
അതും പറഞ്ഞ് റൂമിൽ കയറാതെ അയാൾ പോയി. പാർവതി വാതിൽ അടച്ചതും ഞാൻ ചെന്ന് കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു.
ഞാൻ: മ്മ്… നല്ല ധൈര്യം ആണല്ലോ നിനക്ക്.
പാർവതി: മ്മ്… അങ്ങേര് ഇത്രയും മണ്ണിൽ ആണെന്ന് ഞാൻ വിചാരിച്ചില്ല. നമുക്ക് ആദ്യം തൊട്ട് തുടങ്ങിയാലോ?
ഒരു കള്ള പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞവൾ ബനിയൻ പൊക്കി പാവാടച്ചരട് അഴിക്കുന്നതാണ് ഞാൻ കണ്ടത്.
തുടരും…