അത് സുരഭിക്ക് പരിചയമില്ലാത്തതാണ്..
അതവൾക്ക് താങ്ങാനുമായില്ല.
അവൾ അൽഭുതത്തോടെ അവനെ നോക്കി.
ഇവനാള് കൊള്ളാലോ…
അവൾ രണ്ട് വശത്തേക്കും തുടകൾവിടർത്തി വെച്ചു..
മുന്നിൽ കാണുന്ന കാഴ്ചയിലേക്ക് രാമു വെകിളിപിടിച്ച കാളയെപ്പോലെ നോക്കി..
ഇത്… ഈയൊരു കാഴ്ച..
ഈയൊരറ്റ അവയവം..
ഇതിനെ ഓർത്താണ്, ഇതിനെ മാത്രം ഓർത്താണ് തന്റെ രാവ് ഇരുളുന്നതും, പുലരി തെളിയുന്നതും..
ഇതല്ലാതെ ഒരു ചിന്തയും തന്റെ ചിന്താമണ്ഡലങ്ങളിലെങ്ങുമില്ല..
തുടകൾ രണ്ടും വിടർത്തിയിരിക്കുന്ന സുരഭിയുടെ നീരൊഴുകുന്ന മാദളപ്പഴം മുഴുവനായും രാമുവിന്റെ മുന്നിൽ തുറന്നിരുന്നു..
വടിച്ച് മിനുക്കിയ അവളുടെ ചുളകൾ രണ്ടും അകന്ന് പെരുവിരൽ നീളത്തിൽ ചാടിക്കിടക്കുന്ന കന്ത് അമ്പരപ്പോടെയാണ് രാമു കണ്ടത്..
കന്തിലൂടെ ഇറ്റിവീഴുന്ന ആ കൊഴുത്ത പാനീയം കുടിക്കുക എന്നതാണ് തന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ആഗ്രഹം..
സുരഭി അവന്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് ഒരു വിരൽ പൂറ്റിലേക്ക് കയറ്റി..
വിറച്ച് കൊണ്ട് രാമു ആ കാഴ്ച നോക്കി നിന്നു..
“ഇതാണോടാ നീ പറഞ്ഞേ…?”
ഇതാണോ നീ കുടിക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞേ…?”
പൂറ്റിൽ നിന്ന് വലിച്ചൂരിയ സുരഭിയുടെ വിരലിലേക്ക് ആർത്തിയോടെ രാമു നോക്കി..
അതിൽ നിന്നും കൊഴുത്ത മദജലം ഇറ്റിവീഴുന്നുണ്ട്..
രാമു ഒന്നും നോക്കിയില്ല..
തൊട്ടുമുന്നിൽ കാണുന്ന, മദജലം ഇറ്റിവീഴുന്ന സുരഭിയുടെ കയ്യിലവൻ പിടിച്ചു..
പിന്നെ ആ വിരൽ വായിലേക്ക്കയറ്റി..
സുരഭിയൊന്ന് പുളഞ്ഞു..
രാമു അവളുടെ പൂറ്റിൽ കയറ്റിയിളക്കിയ വിരൽ ഊമ്പിയെടുത്തു..
സുരഭി അന്തം വിട്ടെങ്കിലും അവൾക്ക് സന്തോഷമായി..
ഇവൻ കൊള്ളാം..