🤾മോനൂട്ടൻ്റെ സ്വന്തം ടീച്ചർ🧕 [ചിക്കു]

അവർ നടന്ന് പോകുന്നത് സിസ്റ്റർ റബേക്ക നോക്കി നിന്നപ്പോഴാണ് സിസ്റ്ററിൻ്റെ കണ്ണട വെച്ച കണ്ണിൽ മോനുവിൻ്റെ രോമം ഒട്ടുമില്ലാത്ത വെളുത്ത് അൽപം തടിച്ച തുടകൾ പതിഞ്ഞത് .

കുട്ടി നിക്കറിന് അടിയിലായി ചൊറി പിടിച്ച കറുത്ത പാടുകളുള്ള അവൻ്റെ മിനുസമായ രോമമില്ലാത്ത തുടകളും, നിക്കറിനുള്ളിൽ അനങ്ങി കളിക്കുന്ന കൊച്ചു കുണ്ടിപ്പാളികളും കൂടി കണ്ടതും സിസ്റ്റർ അറിയാതെ തൻ്റെ ളോഹയുടെ മുന്നിലേക്ക് കൈ കൊണ്ട് വന്ന് മൂന്നാല് വട്ടം തൻ്റെ പൂറിൻ്റെ മുൻഭാഗം മെല്ലെ തടവാൻ തുടങ്ങി . പയ്യൻ കൊള്ളാമല്ലോ . നല്ല പൂവൻ പഴം തൊലിയുരിച്ച പോലെ ‘ എന്നവർ മനസിലോർത്തു .

മോനുവും പൗലോ മാപ്ലയും മഠത്തിൻ്റെ ഗേറ്റ് കടക്കുന്ന വരെ സിസ്റ്റർ റബേക്ക അവൻ്റെ തുടകളിൽ തന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ട് ളോഹക്ക് മുന്നിലെ അപ്പത്തിൻ്റെ ഭാഗം തടവിക്കൊണ്ട് വരാന്തയിൽ തന്നെ നിന്നു . അവൻ്റെ തുടകളും കൊച്ചു കുണ്ടിയും കണ്ട മദറിൻ്റെ പൂറിൽ നനവ് പിടിച്ചിരുന്നു .
സിസ്റ്റർ ആൻസി എവിടെ എന്നും വിളിച്ചു ചോദച്ച് വെപ്രാളപ്പെട്ടുകൊണ്ട് റബേക്ക ഓഫീസ് റൂമിനകത്തേക്ക് ചന്തിയും കുലുക്കി ചൂരലും പിടിച്ചുകൊണ്ട് കയറി പോയി .

മോനുവും പൗലോ മാപ്ലയും സൈക്കിളിൽ വീടിനടുത്തെത്തിയതും പൗലോ മാപ്ല മോനുവിനെ സൈക്കിളിൽ നിന്നും താഴെ ഇറക്കി .

ഞാൻ ആ വർക്കിച്ചനെ ഒന്ന് പോയി കണ്ടേച്ചും വരാം . വികൃതി ഒന്നും ഒപ്പിക്കാതെ മോൻ നേരെ വീട്ടിലേക്ക് പൊക്കോ എന്ന് മോനുവിനോട് പറഞ്ഞ ശേഷം പൗലോ മാപ്ല സൈക്കിളും ചവിട്ടി രണ്ടര കിലോമീറ്റർ അകലെയുള്ള വർക്കിച്ചൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി . മോനു പതിയെ ഇടവഴിയിലൂടെ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു . നടക്കുന്ന വഴിയിലാണ് തൻ്റെ നിക്കറിൻ്റെ പോക്കറ്റിൽ കിടന്ന പനിനീർ ചാമ്പങ്ങയെ പറ്റി അവൻ ഓർത്തത്.