പിപ്പല്യാസവം [കബനീനാഥ്]

“” അതിന് നീ…….. ?””

ജോണി സാറിന് സംഭവം കത്തിയില്ല…

“” ഒന്നും പറയണ്ട സാറേ… പുതിയ തടവുകാരൊന്നും വന്നില്ലല്ലോ… വന്നതൊക്കെ ഏതാണ്ട് ഡാകിനി മോഡലും…….ലീവെടുത്തു പോകുന്നതിനു മുൻപ്… എന്നെയും………..””

ജോണി സർ ചിരിച്ചു പോയി…

“” പൂടയും തഴമ്പും കൂടി ഒരഞ്ഞു പറിഞ്ഞ് ബറ്റാഡിൻ മേടിച്ചു തേച്ചിട്ടാ പൊകച്ചില് നിന്നത്…… എന്നാലും ആ കല അങ്ങ് മാറീട്ടില്ല…”

“” എന്റെ ജയേ………. നീയിങ്ങനെ പറഞ്ഞാൽ എന്റെ മൂഡങ്ങു പോകും… “

“” ആ… സാറ് ചെല്ല്…… മൂഡ് കളയണ്ട…””

“” ആ… ജയേ… ഞാൻ വന്ന കാറിൽ രണ്ടു പേരുണ്ട്…… ഞാൻ നിന്നെ ഫോൺ ചെയ്യാം…”

“” ആരാ സാറേ… ?””

“” നമുക്ക് വേണ്ടപ്പെട്ടവരാ..… ക്വട്ടേഷൻ ടീമാ…ഒന്നു ശ്രദ്ധിച്ചോണം…”

ജയ തിരിഞ്ഞതും ജോണി സർ രേഷ്മ ഉള്ള മുറിയിലേക്ക് കയറി..

ഗസ്റ്റ് റൂമിലെ പ്ലാസ്റ്റിക് കസേരയിൽ , ജയിൽ വേഷത്തിൽ രേഷ്മ ഇരിക്കുന്നത് അയാൾ കണ്ടു..

പത്തിരുപത്തിനാലു വയസ്സു കാണും..

കോടതിയിൽ വെച്ച് ഒന്നോ രണ്ടോ പ്രാവശ്യം മിന്നായം പോലെ മുൻപ് കണ്ടതാണ്..

അന്നങ്ങനെ ഓടിചെന്ന് അളവെടുക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോ…

മുപ്പത്തിരണ്ട് മുപ്പത്തിനാല് കാണും മുൻതൂക്കം……

പ്ലാസ്റ്റിക് കസേരയുടെ പുറത്തേക്ക് കുറച്ചു മാത്രം പുറത്തു തള്ളി നിൽക്കുന്ന പിൻതൂക്കം…

ജോണി സാറിനെ കണ്ടതും രേഷ്മ പരിഭ്രമത്തോടെ എഴുന്നേറ്റു…

“” ഞാനാരാണെന്നു മനസ്സിലായോ…?””

ജോണി സാറിന്റെ സ്വരം സൗമ്യമായിരുന്നു..

രേഷ്മ തല കുലുക്കി..

“” ആരു പറഞ്ഞു…… ?””

“ വാർഡൻ പറഞ്ഞു…… “

പതിഞ്ഞതെങ്കിലും രേഷ്മയുടെ നല്ല സ്വരമായിരുന്നു…