രേണു വീണ്ടും തല കുലുക്കി. മുടി വിടർത്തിയിട്ട് നൈറ്റ് ഡ്രസ്സിൽ ചൂരൽ കസേരയിലിലേക്ക് ഒരു കാൽ കയറ്റി മടക്കി വെച്ച് തലയും താങ്ങിപ്പിടിച്ച് ഇരിക്കുന്ന രേണുവിനെ ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് ഞാൻ നോക്കി നിന്നു പോയി. ഉണർന്നെഴുന്നേറ്റ കോലത്തിലായിട്ട് പോലും രേണു അതിസുന്ദരിയാണ് എന്നെനിക്ക് തോന്നി.
“യു ആർ ആൻ എഥീറിയൽ ബ്യൂട്ടി”
ഞാൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു. പറഞ്ഞത് പക്ഷേ കുറച്ച് ഉറക്കെ ആയിപ്പോയി.
“എന്താ കണ്ണാ”?
“നത്തിങ്. നത്തിങ്. രേണു ഇങ്ങനെ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോ ഞാനേ വെറുതേ ഫോർ ഫാദേർസിനെ ഓർത്തതാ”
രേണു മുടി വാരിക്കെട്ടി പുഞ്ചിരിയോടെ എൻ്റെ നേർക്ക് നോക്കി. ഞാൻ അടുത്ത് ചെന്ന് താടിക്ക് പിടിച്ച് കൊഞ്ചിച്ച് കയ്യിലിരുന്ന കടലാസ് കെട്ട് വാങ്ങി അടുത്തുള്ള സ്റ്റാൻഡിങ് ഡെസ്കിലേക്കിട്ടു.
“രേണു ഒരു സുന്ദരിയാന്ന്…. യൂ നോ.. കല്യാണം കഴിക്കാൻ രേണുവിനെ പോലത്തെ ഒരു സുന്ദരികുട്ടിയെ കിട്ടിയാലുണ്ടല്ലോ… ഓ മാൻ… ഞാൻ പോയി തൂങ്ങി ചാകും”
“വീണ്ടും”?
ചെറു ചിരിയോടെയായിരുന്നു രേണുവിൻ്റെ ചോദ്യം. ഞാൻ പണ്ട് കൊല്ലിയിൽ ചാടി ആത്മഹത്യ ചെയ്യാൻ പോയത് ഓർത്തായിരിക്കും.
“ഇറ്റ്സ് ജസ്റ്റ് ആൻ എക്സ്പ്രഷൻ”
“യെട്ട് ഐ ഫെൽറ്റ് ദ നീഡ് റ്റു ചെക്ക്. നിനക്കൊരു സുന്ദരിപ്പെണ്ണുണ്ടല്ലോ. അവൾക്ക് എന്നേക്കാളും ഭംഗിയില്ലേ? പ്രായോം കുറവാ”
“അതാരാ ഞാനറിയാത്ത ഒരു സുന്ദരി”?
“നീഹാരിക മാത്തൻ. ഹോ… എന്തൊരഭിനയം. അവനറിയേയില്ല അതാരാന്ന്”