“ഇയ്യിത് വരച്ചൂലേ”?
“എൻ്റെ ഓർമ്മയിലുള്ളതെല്ലാം ഞാൻ വരക്കലുണ്ട്. സത്യം പറഞ്ഞാല് ആ ഫോൾഡറിൽ ഞാനിന്ന് വരെ കണ്ടിട്ടുള്ള എല്ലാ കാഴ്ചകളും ഉണ്ട്. ഭാവിയിൽ കാണാൻ പോകുന്നതും ഉണ്ട്”
മറ്റൊരു ചിത്രം ജുമൈലത്ത് ഏറെ നേരം നോക്കിയിരുന്നു.
“ഇതും നടക്കോ”?
“അറിയില്ല. നടക്കുമായിരിക്കും”
“ഓരോ വട്ടോം അന്നെ കാണുമ്പോണ്ടല്ലോ കണ്ണാ….”
ആ കവിളിലൂടെ കണ്ണുനീർ കുടുകുടെ ഒഴുകാൻ തുടങ്ങി. പെട്ടെന്ന് ഉണ്ടായ വികാര വിക്ഷോഭത്തിൽ ജുമൈലത്തിൻ്റെ വാക്കുകൾ മുറിഞ്ഞുപോയി.
“…ഐ വാൻ്റെഡ് റ്റു ഫീൽ യുവർ കിസ്സ്… ഓൺ മൈ ലിപ്സ്… എപ്പോന്നറിയോ… വെൻ യു കൺസോൾഡെഡ് മി. അപ്പഴാ ഇക്ക് മനസ്സിലായേ… ഹൗ മച്ച് ഐ നീഡ് യു…. ജീവനോടെ ഇല്ലേലും ഇംതിയാസ്ണ്ട് ഇൻ്റെ മനസ്സില് ….ന്നാലും …. ഇറ്റ് ഹർട്ട്സ്. അൻ്റെ ഫ്യൂച്ചറില് എന്തായാലും കണ്ണാ…. ഐ കാൻ്റ് പുട്ട് എനിവൺ എൽസ് എബോവ് യു”
ഞാൻ ജുമൈലത്തിൻ്റെ കണ്ണു തുടച്ചു.
“അതിൻ്റെ ആവശ്യണ്ടാവില്ല. കുറച്ച് പെയിൻ്റിങ്സ് കൂടിയുണ്ട്. അതും കൂടി നോക്കി നോക്ക്”
ജുമൈലത്ത് ഞാൻ വരച്ച ചിത്രങ്ങൾ എല്ലാം നോക്കി മനസ്സിൽ നുരഞ്ഞ് പതയുന്ന ആഹ്ളാദത്തോടെ കറങ്ങുന്ന കസേരയിൽ എൻ്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു. സജലങ്ങളായ മിഴികളിൽ ഇപ്പോൾ അടക്കാനാവാത്ത ആഹ്ളാദമാണ്.
“ഇക്കിതില് പ്രശ്നൊന്നൂല്ല കണ്ണാ. ഓരെ രണ്ടാളേം ഇക്കറിയാലോ. ഇയ്യ്ണ്ടായാ മതി”
മുറിയുടെ ഒരു മൂലയിൽ തുണിയിട്ട് മൂടിയ എൻ്റെ അതേ ഉയരമുള്ള ഒരു പെയിൻ്റിങ് കണ്ട് ജുമൈലത്ത് അതിനടുത്ത് ചെന്ന് തുണി മാറ്റി നോക്കി.