മണ്ണാങ്കട്ടയും കരിയിലയും 1 മാളിയേക്കൽ തറവാട്ടിലെ മൊഞ്ചത്തി [JM&AR]

Posted by

 

“ഇങ്ങനെ നോക്കല്ലേ കണ്ണാ. അൻ്റെ ആ നോട്ടോം ആളെ മയക്കണ ചിരീം.. വെറുതെ അല്ല അൻ്റെ സ്മൈലിന് ഇത്ര ഫാൻസ്. ഇയ്യിങ്ങനെ നിന്നാ ഞാൻ ഹാർട്ടറ്റാക്ക് വന്ന് ചാകും”

 

“കമ്യൂണിക്കേഷൻ കംപ്ലീറ്റ് ആവണേൽ ഫീഡ്ബാക്ക് വേണന്നാ. നേരത്തേ കമ്യൂണിക്കേറ്റ് ചെയ്തില്ലേ? … അത് എനിക്ക് മനസ്സിലായീന്നറിയാൻ ഫീഡ്ബാക്ക് വേണ്ടേ”?

 

തല മറച്ച വെള്ളി നിറത്തിലുള്ള അലുക്കുകളുള്ള വയലറ്റ് ഷാൾ  കഴുത്തിലേക്ക് വീണു കിടക്കുന്നു. മുഖം മനസ്സിൻ്റെ കണ്ണാടിയാണെന്ന് പറഞ്ഞത് എത്ര സത്യമാണ്. മനസ്സിൽ അലതല്ലുന്ന പ്രണയം എനിക്ക് ആ മുഖത്ത്  കാണാം. ആ ഹൃദയമിടിപ്പ് എനിക്ക് പുറത്തേക്ക് കേൾക്കാം. നെഞ്ചിൻ കൂടിനുള്ളിൽ അറബനമുട്ടിൻ്റെ താളം. ഞാനെൻ്റെ തീരുമാനം മാറ്റി. ജുമൈലത്ത് ശ്വാസം എടുക്കുന്നതിൻ്റെ വേഗത കുറഞ്ഞു. ആഴത്തിൽ രണ്ടോ മൂന്നോ പ്രാവശ്യം മാത്രം. മുടിയിഴകൾ ചെന്നിയിലേക്ക് വീണു കിടക്കുന്നത് മാടിയൊതുക്കി ഞാൻ നെറ്റിയിൽ ചുംബിക്കാൻ ചുണ്ടുകളടുപ്പിച്ചു. ജുമൈലത്തിൻ്റെ മിഴികൾ കൂമ്പിയടഞ്ഞു. ഞാൻ മുഖം മാറ്റി.

 

“എന്തിനാ കണ്ണടച്ചേ”?

 

“അറിയൂല കണ്ണാ”

 

ഞാൻ ചൂണ്ട് വിരൽ നീട്ടി കണ്ണുകളുടെ മദ്ധ്യത്തിൽ നെറ്റിയിൽ തൊട്ടു. സൂര്യ പ്രകാശത്തിൽ ഇതൾ വിരിയുകയും സൂര്യൻ അസ്തമിക്കുമ്പോൾ ഇതളുകൾ കൂമ്പിയടയുകയും ചെയ്യുന്ന പൂവ് പോലെ ആ അംബുജ നേത്രങ്ങൾ ചിമ്മിയടഞ്ഞു.

 

“എഗെയ്ൻ”?

 

“ഇയ്യ് തൊടണോണ്ടാവും”

 

ഞാൻ ആ നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചു. ജുമൈലത്ത് പാതി തുറന്ന മിഴിയാലെ പ്രണയ പാരവശ്യത്തോടെ എന്നെ കടാക്ഷിച്ചു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *