Posted by
“കണ്ണാ…നേരത്തേ പറഞ്ഞില്ലേ നിൻ്റെ ഡ്രീം ബ്രൈഡ് എന്നേപ്പോലത്തെ ഒരു സുന്ദരിപ്പെണ്ണാന്ന്? വാട്ട് എബൗട്ട് യുവർ ഡ്രീം വൈഫ് ? പിന്നേ…എനിക്ക് ബെത് ലഹേം ഡെന്നീസിനെ വേണ്ട. നിന്നെപ്പോലത്തെ ഒരു ഭർത്താവാ എൻ്റെ സങ്കൽപ്പത്തില്. യു ആർ ഹോണസ്റ്റ് ആൻഡ് സ്ട്രെയിറ്റ് റ്റു ദ പോയിൻ്റ്. ഐ ഹാവ് ആൾവേയ്സ് ലൗവ്ഡ് ദാറ്റ്. ബിസൈഡ്സ് ഒരാൾക്കുണ്ടാവേണ്ട ഏറ്റവും ബെസ്റ്റ് ക്വാളിറ്റി എന്താന്ന് അറിയോ? ഓപ്പൺ മൈൻഡഡ്നെസ്. വിച്ച് യു ഹാവ്. കണ്ണാ… സാധാരണ രീതിയിലേ ആൾക്കാര് കഷ്ടപ്പെട്ട് അക്വയർ ചെയ്തേടുക്കേണ്ട കുറേ ക്വാളിറ്റീസ് നിനക്ക് ജന്മനാൽ തന്നെ ഉണ്ട്. അതാ. നീ നിന്നേപ്പോലത്തെ ഒരാളെ കണ്ടു പിടിക്ക്. അപ്പോ ഞാൻ കല്യാണം കഴിക്കാം”
സംസാരിച്ചു കഴിഞ്ഞതിൻ്റെ ഒപ്പം പാത്രത്തിലുള്ളതും തീർന്നു. രേണു ഒഴിഞ്ഞ പാത്രവും എടുത്ത് അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. ഞാൻ ജിമ്മിലേക്ക് പോവാനിറങ്ങി.
ഇത് എൻ്റെയും രേണുവിൻ്റെയും കഥയാണ്. ഞാൻ രേണുവിൻ്റെ ഭർത്താവായതും ശേഷം ഞങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിൽ നടന്നതും വിവരിക്കുന്ന ഒരു കുഞ്ഞു കഥ.
രാവിലെ തന്നെ മനസ്സിന് ഒരു ഇടർച്ച. എന്തോ ഒരു ശൂന്യത പോലെ. രേണുവിനോട് അങ്ങനെയൊക്കെ പറഞ്ഞെങ്കിലും ഹൃദയത്തിൽ എന്തോ കൊളുത്തി വലിക്കുന്നു. ഈ ഒരു ശൂന്യത. ഹൗ ആം ഐ ഗോയിങ് റ്റു ഫിൽ ദിസ് വോയ്ഡ്? പന്തീരങ്കാവിലേക്ക് പോവാൻ തോന്നിയില്ല. പെരുമണ്ണയിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു. ചാലിയാറിൻ്റെ തീരത്ത് എവിടെയെങ്കിലും സ്വസ്ഥനായി ഏകനായി ഇരിക്കാൻ ഞാനാഗ്രഹിച്ചു. ഞാൻ ചിന്തകളിലായിരുന്നു.