അതുകൊണ്ടുതന്നെ തന്റെ കളിയോടത്തിൽ കയറിയിറങ്ങിയ രവിയുടെ തുഴയിൽനിന്നും ഒലിച്ചിറങ്ങിയ അവസാനതുള്ളി ശുക്ലവും സെൽവി ഈമ്പിയെടുത്തു. അരികിലെ പൈപ്പിൽനിന്നും വെള്ളമെടുത്ത് ഇരുവരും അവരവരുടെ മുൻവശം വൃത്തിയായി കഴുകിത്തുടച്ച് കല്യാണവീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു. നടക്കുന്നതിനിടയിൽ രവി പോക്കറ്റിൽനിന്നും ഒരു അൻപത് രൂപാ നോട്ടെടുത്ത് സെൽവിക്ക് നീട്ടി.
“ഇതുകൊണ്ട് നീ ഇഷ്ടമുള്ളത് വാങ്ങിക്കോ.. ഇത് പ്രതിഫലം അല്ല… എന്റെ സന്തോഷം..”
രവി കൊടുത്ത പൈസ സെൽവി വാങ്ങി ബ്ലൗസ്സിനുള്ളിൽ തിരുകി രവിക്ക് പിന്നാലെ നടന്നു.
“എവിടെയായിരുന്നു ഇത്രേം നേരം?? ഞാൻ അന്വേഷിക്കായിരുന്നു…” തൊട്ടരികിൽ ക്ലാര.
“പ്രകൃതി വിളിച്ചു…വിളി കേട്ടൂ…” ഒന്ന് തിരിഞ്ഞ് നോക്കി, ഒരു കണ്ണടച്ച് രവി പറഞ്ഞു. ക്ലാരയ്ക്ക് ആ പറഞ്ഞത് വിശ്വാസമായി. കാരണം, തന്റെ പിന്നിൽ നടന്നിരുന്ന സെൽവി ഇതിനിടയിൽ എപ്പോഴോ വീട്ടിലേക്ക് തിരിഞ്ഞിരുന്നു. അതുകൊണ്ട്തന്നെ ക്ലാരയുടെ ശ്രദ്ധയിൽ സെൽവി പതിഞ്ഞില്ല. ഇല്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ കഥ മറിച്ചായേനെ!!!
അതിനിടയിൽ കറണ്ട് വന്നു.
“നമുക്ക് പോകേണ്ടേ… സമയം ഒത്തിരിയായി..” ക്ലാര കൈയ്യിൽ പിടിച്ചു.
“ഞാൻ റെഡി…”
“എങ്കിൽ ഞാൻ യാത്ര പറഞ്ഞിട്ട് വരാം… ” അതും പറഞ്ഞ് ക്ലാര അകത്തേക്ക് പോയി. രണ്ട് മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞതും വീട്ടുകാരുടെ അകമ്പടിയോടെ ക്ലാര പുറത്തേക്ക് വന്നു. രവി പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. വീട്ടുകാർക്ക് കൈവീശികാണിച്ച് ക്ലാരയും ഇറങ്ങി.
അധികം വൈകാതെ ഇരുവരും മുറിയിൽ എത്തി. ക്ലാര വാഷ്റൂമിലേക്ക് കയറിയതും മോഷണമുതൽ രവി ബാഗിൽ നിക്ഷേപിച്ചു.