എന്റെ ഡോക്ടറൂട്ടി 27 [അർജ്ജുൻ ദേവ്]

“”…നെനക്കിപ്പോൾ സമാധാനമായില്ലേ..??”””_
അവരൊക്കെ ശ്രെദ്ധിയ്ക്കുന്നെന്നതു കാര്യമാക്കാതെ മീനാക്ഷിയോടുചീറിയ ഞാൻതുടർന്നു;

“”…എനിയ്ക്കപ്പഴേ അറിയായ്രുന്നു, ഇതൊക്കിങ്ങനേ വരൂന്ന്… എനിയ്ക്കേ… എനിയ്ക്കിവടെ കുറച്ചുമനസമാധാനം കിട്ടുന്നൂന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട് കെളവൻ… പിന്നെയിട്ടൊറക്കം വരൂലല്ലോ… അതോണ്ട് വിളിയ്ക്കുവാ… ഇങ്ങേരെയൊക്കെണ്ടല്ലേ..”””_ പറഞ്ഞുമുഴുവിയ്ക്കാതെ ഞാൻപല്ലുകടിച്ചു…

ശേഷം,

“”…അല്ലേത്തന്നെ ഇങ്ങോട്ടുവരാൻവയ്യാന്ന് ഞാനപ്പോഴേപറഞ്ഞതാ… എന്നിട്ടോരോന്നുകൊണച്ച് പറഞ്ഞുവിട്ടിട്ട് ഇപ്പെന്തോ മൂഞ്ചാനാ തിരിച്ചുവിളിയ്ക്കുന്നേ..?? വേറൊന്നുവല്ല, അയാൾടെ ആട്ടുംതുപ്പുംകേൾക്കാൻ വേറെയാളെക്കിട്ടുന്നില്ല..!!”””_ മുഷ്ടിചുരുട്ടിപ്പിടിച്ച് ഞാൻകൂട്ടിച്ചേർത്തു…

ഉടനേ ജോക്കുട്ടന്റച്ഛൻ ഇടപെട്ടു;

“”…എന്റെ സിദ്ധൂ… നീയെന്തൊക്കെയാടാ
ഈപറയണേ..?? അവനങ്ങനൊന്നുംകരുതീട്ട് പറഞ്ഞതാവില്ല… ഇപ്പൊത്തന്നെ നിങ്ങളുവന്നിട്ട് ഒത്തിരിദിവസായില്ലേ..?? അതിന്റെദേഷ്യത്തിലവൻ പറഞ്ഞതാടാ..!!”””_ പുള്ളിയെന്റെ കാരണോപ്പടിയുടെ വശത്തുനിന്ന് ന്യായീകരിച്ചു…

അതിന്

“”…പിന്നേ… അവടാരാണ്ടോ ചവാങ്കിടക്കുവല്ലേ..?? അച്ഛനറിയോ, ഞാനാവീട്ടിൽ ചെന്നുകേറുന്നതുപോലും അയാൾക്കിഷ്ടവല്ല… എന്നോടു നേരേചൊവ്വേയൊന്നു വർത്താനമ്പറഞ്ഞിട്ടെത്ര കാലമായീന്നറിയോ..??
പിന്നിതിപ്പൊ വിളിയ്ക്കുന്നതെന്തിനാന്നൊക്കെ എനിയ്ക്കറിയാം… കീത്തൂന്റെ കല്യാണംവരുവല്ലേ… ഞാനിവടെനിന്നാൽ അവടെക്കിടന്ന് അടിമപ്പണിചെയ്യാനാരൂല്ല… അതാണുകാര്യം..!!”””_ ഞാൻ പറഞ്ഞുനിർത്തി…