Posted by നീ പൊയ്ക്കക്കാ. അമ്മ അവളോട് എല്ലാം ചോദിച്ചറിയാം. ഏതായാലും വല്യ കാര്യോന്നുല്ല. നമ്മടെ അടുത്ത് പുന്നാരിച്ച വളർന്നതല്ലെ. നീ വിഷമിക്കണ്ടാ’
വൈകുന്നേരം പണി കഴിഞ്ഞെത്തിയപ്പോൾ എല്ലാം ശാന്തമായിരിക്കുന്നു. വാവയും അമ്മയും ടീവീ കണ്ടിരിക്കുന്നു.കണ്ണീരൊക്കെ പോയി നല്ല സന്തോഷത്തിലാണ്. അജയൻ മുറിയിലെത്തി വേഷം മാറിക്കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ അമ്മ കേറി വന്നു.
“ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലെ വല്യ കാര്യോന്നുല്ലാന്ന്. ഇപ്രെതം നാള് നമ്മടെ കൂടെ കഴിഞ്ഞട്ട് പെട്ടെന്നൊരുത്തിന്റെ അടുത്ത് പോയപ്പോ ഒരു പേടി. ഇത്രേം വളർന്നട്ടും പെണ്ണിനൊരു വിവരോമില്ല. ഏതായാലും കൊറച്ച ദിവസം ഇവിടെ നിക്കട്ടെ.എല്ലാം നമുക്ക് പറഞ്ഞ് ശരിയാക്കാം.”
അജയൻ കുളിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് വന്ന് ഊണ് കഴിച്ചു. വാവ പഴയ പോലെ വിളമ്പിക്കൊടുത്തു. എല്ലാരും കൂടിയിരുന്ന പതിവുപോലെ ഊണ് കഴിച്ചു.അജയൻ മുറിയിൽ ഉമറത്ത് വന്നിരുന്നു.എന്തൊക്കെയൊ പേടിച്ചു.വലിയ കാര്യമൊന്നുമില്ലാന്നറിഞ്ഞപ്പോ ഒരു സമാധാനം.പകല മുഴുവനും അജയന്റെ മനസ്സിൽ തീയായിരുന്നു.
എന്തെല്ലാം പ്രതീക്ഷകളോടെയാണ് വാവയുടെ കല്യാണം നടത്തീത്. മറ്റെന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാൽ എങ്ങനെ സഹിക്കാൻ കഴിയും.അമ്മ വാവയുടെ ഉള്ളറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.വാവയാണെങ്കില് ഒന്നും സംഭവിക്കാത്ത പോലെ,
ഒന്ന് രണ്ട് ദിവസം അങ്ങനെ പോയി. ഒരു ദിവസം രാത്രി ഉറങ്ങിക്കിടന്നപ്പോൾ അജയന്റെ മുറിയിലേക്ക് ‘അമ്മ വന്നു.അജയനൊന്ന് പേടിച്ച പോയി. എന്താണാവോ ഈ രാത്രി…സമയം കൊറെ ആയി. അമ്മയെന്തിനാ ഈ പാതിരാത്രി വന്നത്.അജയൻ ഡിംലൈറ്റിട്ടു.
“നീ ഒറക്കായോ…’