Posted by പണ്ട് ഒരുപാട് പറയാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ട്.. ധൈര്യമില്ലാ.. പലതവണ നിന്നെ അറിയിക്കുവാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ട്.. പക്ഷേ നിനക്ക് അത് മനസ്സിലായില്ല.. നിൻറെ അനിയൻ അല്ലേ.. എൻറെ ചേച്ചിയല്ലേ.. നിൻറെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് അവൻറെ ഒപ്പം നീ പോയപ്പോൾ.. കരയുകയായിരുന്നു ഞാൻ.. പത്തായപ്പുരയിൽ ആരും കാണാതെ.. അലറി അലറി……… എൻറെ ശബ്ദം കരച്ചിലിന്റെ വക്കോളം എത്തിയിട്ടുണ്ടെന്ന് തോന്നി എനിക്ക്.
ഇനിയും വയ്യ.. പറയാതിരുന്നാൽ ചിലപ്പോൾ നീ എന്നെന്നേക്കുമായി പോയാലോ.. എനിക്ക് വയ്യ.. നീയില്ലാതെ വ…….. ഞാൻ തേങ്ങിപ്പോയി.
നീണ്ടു പോയ മൗനത്തിൽ കുളിർന്ന നിമിഷങ്ങൾ.. എൻറെയും അവളുടെയും തേങ്ങലുകൾ മാത്രം… എന്നിൽ നിന്നും വലിയൊരു ഭാരം ഒഴിഞ്ഞതുപോലെ… ഇനി അറിയേണ്ടത് മറുപടി മാത്രമാണ്… എന്തായാലും സ്വീകരിക്കാൻ ഞാൻ മനസ്സിനെ പാകപ്പെടുത്തി.
കണ്ണാ……. തേങ്ങിക്കൊണ്ട് അവൾ വിളിച്ചു.
ഞാനൊന്നു മൂളി.. വിളി കേൾക്കുവാനുള്ള ശക്തി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
എന്നെ നോക്ക്…….. അവൾ എനിക്ക് നേരെ ചൊരിഞ്ഞു കിടക്കുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു… ഞാൻ അവൾക്കു നേരെ അഭിമുഖമായി മുഖം തിരിച്ചു കൊണ്ട് ചെരിഞ്ഞു കിടന്നു.
ചുവന്നു വീങ്ങിയ അവളുടെ മുഖം… കണ്ടതും എൻറെ ഉള്ളം നീറി.
തെറ്റല്ലേ കണ്ണാ……. അവൾ ചോദിച്ചതും നെഞ്ച് പൊടിയുന്ന ഒരു വേദന എനിക്ക് തോന്നി.
അത് നോക്കുന്നവന്റെ കണ്ണിലല്ലേ…….. ഞാൻ മറുചോദ്യം ഉന്നയിച്ചു.. എത്രയോ തവണ തലയിൽ നടത്തിയ സംവാദം.
അവളൊന്നും ചോദിച്ചില്ല… മൗനമായി ഞങ്ങൾ പരസ്പരം നോക്കി കിടന്നു.
അവൾ എന്തു പറയും… പ്രഷർ താങ്ങാനാവാതെ പൊട്ടിത്തെറിക്കും ഞാനിപ്പോൾ എന്നു തോന്നി എനിക്ക്.