“ഹാപ്പി ബർത്…” ഹൃതിക് പാടി തുടങ്ങി. എല്ലാവരും പെട്ടന് അവനെ നോക്കി
“എന്താ ഇപ്പൊ ഞാൻ പാടേണ്ടത്, ഒരു ഫ്ളോവിൽ അങ് വന്ന് പോയതാ നേരത്തെ…”
“അല്ല ഫസ്റ്റ് ഒക്കെ അടിച്ചത് ആണലോ, അല്ലെകിൽ ഒന്നും പഠനം എന്ന് ഇല്ല” സാം പറഞ്ഞു.
“അത് പറ്റില്ല… ഹാപ്പി… ഹാപ്പി ഫസ്റ്റ് റാങ്ക് ടു യു…” എന്നും പറഞ്ഞ് ഹൃതിക് പാടി, കൂടെ മറ്റവന്മാരും പാടി റജൂടങ്ങി. ഈ പ്രാവിശ്യം അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു. ത്രിവേണി മൂന്ന് കഷ്ണം കേക്ക് മുറിച്ച് എല്ലാവര്ക്കും കൊടുത്തു.
കൂറേ വൈകിയത് കൊണ്ട് തന്നെ അവർ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങാൻ തീരുമാനിച്ചു.
“താങ്ക്സ് എല്ലാവരും വന്നതിന്” ത്രിവേണി മൂന്ന് പേരോടുമായി പറഞ്ഞു.
“അതിന്റെ ആവിശ്യം ഒന്നും ഇല്ല, ഫ്രീ ആയിട്ട് ഫുഡ് ഒക്കെ ഉണ്ട് എന്ന് അറിഞ്ഞ എങ്ങനെയാ വരാതെ ഇരിക്കെ” സാം മറുപടി കൊടുത്തു.
“താങ്ക് യു ലോഹിത്…” ത്രിവേണി അവനോട് പ്രേതേകം പറഞ്ഞു. മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ ഒരു ചിരി മാത്രം സമ്മാനിച്ചു. മൂന്നപേരും കൂടി തിരിച്ച് ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് നടന്ന് പോയി.
കുറച്ച് കാലത്തിന് ശേഷം ആയിരുന്നു അവ ലോഹിതിനെ ഇത്ര സന്തോഷത്തിൽ കാണുന്നത്. അങ്ങനെ ഹോസ്റ്റലിൽ എത്തി എല്ലാരും അവർ അവരുടെ ബെഡിലേക്ക് പോയി.
“ഡാ ഒരു കാര്യം പറയാൻ ഉണ്ട്…” ലോഹിത് പറഞ്ഞു. രണ്ട് പേരും അവനെ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി.
“നിങ്ങൾ എതിർക്കും എന്ന് അറിയാം എന്നാലും ഞാൻ പറയാം… എനിക്ക് അവളെ ഇഷ്ടം ആണ് എന്നാ തോന്നുന്നത്” ഇത് കേട്ടതും ഹൃതിക് അവന്ടെ തലയിൽ കൈ വെച്ച് അവിടെ ഇരുന്നു, സമീർ അപ്പൊ തന്നെ എണീറ്റ് അവന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി.