അച്ഛൻ : കണ്ടാൽ പറയില്ല…
ബിച്ചു : അത് ശെരിയാ… ഒന്ന് തല്ലും വാങ്ങി ബോധമില്ലാതെ കിടക്കുന്നത് കണ്ടില്ലേ… കണ്ടാൽ പറയോ പേരുകേട്ട ഐ പി എസ്സുകാരിയാണെന്ന്…
ഡാ… മതി മതി…
പതിയെ ഉണർന്ന പ്രിയയെ നോക്കി
അഫി : എണീറ്റ് വല്ലതും കഴിച്ചിട്ട് കിടന്നുറങ്ങിക്കോ…
പ്രിയ : ഒന്നും വേണ്ട വിശക്കുന്നില്ല…
അഫി : വെറുതെ ഏന്റെ സ്വഭാവം ചീത്തയാക്കരുത്… മര്യാദക്ക് എഴുനേറ്റ് വല്ലതും കഴിക്ക്…
അവൾ എഴുനേറ്റ് അകത്തേക്ക് പോവും മുൻപ് എന്നെ നോക്കിയെങ്കിലും ഞാൻ കണ്ടില്ലെന്ന് നടിച്ചു
ഉച്ച ഭക്ഷണം കഴിച്ചു യാത്രാ ക്ഷീണം മാറ്റാൻ എല്ലാരും അൽപ്പം ഉറങ്ങാനായി പോയി അകത്തുകിടക്കാൻ പറഞ്ഞെങ്കിലും മുറ്റത്തെ കയറുകട്ടിലിൽ കിടന്നു ഞാനും മയങ്ങി
മുടിയിലെ തഴുകൽ ആസ്വദിച്ചുറക്കമുണർന്നു നോക്കെ പുഞ്ചിരിയോടെ അടുത്തിരിക്കുന്ന അഫിയെ കണ്ടുകൊണ്ടെഴുനേറ്റു
അവളെന്തായി…
എഴുന്നേറ്റു… ആഫ്റ്ററൊക്കെ മാറി…
മ്മ്…അവിടെ പോവണ്ടേ…
മ്മ്…
കുട്ടികളടക്കം എല്ലാരേയും കൂട്ടി രണ്ടുവണ്ടികളിലായി അങ്ങോട്ട് തിരിച്ചു
ബിച്ചൂ… പ്ലാനെല്ലാം തെറ്റി… ഇന്ന് തന്നെ ഞങ്ങൾക്ക് തിരിക്കണം കൊടകിൽ ചെന്ന് അവന്മാരെ കണ്ടിട്ട് ഞങ്ങൾ തേൻമൊഴിയുടെ നാട്ടിലേക്ക് തിരിക്കും…
അമലിനോട് സാവിത്രിയേച്ചിയെ കൂട്ടി കൊടകിന് വരാൻ പറ… അൽത്തൂനോട് അവരെ കൂട്ടി തേൻമൊഴിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് നാളെ കാലത്ത് തിരിച്ചോളാൻ പറ… നീ ഇന്നിവിടെ നിന്നിട്ട് വണ്ടിയും എടുത്ത് അങ്ങ് വന്നാൽ മതി പ്രിയയുടെ വണ്ടി തല്ക്കാലം അച്ഛന്റെ കൈയിൽ നിന്നോട്ടെ… ഇനിയും വൈകിയാൽ പോക്ക് നീളും ഉത്ഘടനത്തിനു മുൻപ് കുറേ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്തുതീർക്കാനുണ്ട്…