അടങ്ങി കിടന്നുറങ്ങ്…
പ്ലീസ് മജ്നൂ… ചെയ്യ്…
എന്റെ പെണ്ണേ… എനിക്ക് നീ ഇന്നൊരു ദിവസത്തേക്കല്ല എന്റെ ജീവനുള്ളെടുത്തോളം നീ കൂടെ വേണം ഇപ്പൊതന്നെ നീ വാടിയ പൂ പോലെ ആയി…
ഇല്ല മജ്നൂ… എനിക്ക് ക്ഷീണമൊന്നുമില്ല… വാ…
വാശിപിടിക്കല്ലേ… പറയുന്ന കേൾക്ക്…
അവളെന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി അവളുടെ കവിളിൽ തടവികൊണ്ടവളുടെ കണ്ണിലേക്കു നോക്കി
ഉറങ്ങെന്റെ സആദാ… എല്ലാം പതിയെ മതി…
അവളെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർത്തുപിടിച്ചു
മജ്നൂ…
മ്മ്…
(ഇടറിയ ശബ്ദത്തിൽ)നിന്നെ തൃപ്തിപ്പെടുത്താൻ എനിക്ക് പറ്റില്ലേ…
(അവളുടെ താടിയിൽ പിടിച്ചു മുഖം ഉയർത്തി നോവ് നിറഞ്ഞ അവളുടെ കണ്ണിലേക്കു നോക്കേ ആ കണ്ണിൽ അലിഞ്ഞുപോവും പോലെ തോന്നി) നിന്റെ മണത്തോളം എന്നെ ഭ്രമിപ്പിക്കാനോ നിന്റെ ചൂടിനോളം എന്നെ സുഖിപ്പിക്കാനോ നിന്റെ സ്നേഹത്തോളം എന്നെ അലിയിക്കാനോ മറ്റൊന്നിനും കഴിയില്ല ദേവീ…
എങ്കിലും…
എന്റെ ദേവിക്ക് എന്റേവാക്കിൽ സന്തേഹമാണോ…
അല്ല ദേവാ… നിന്റെ വാക്കുകൾ എനിക്കെനെക്കാൾ വിശ്വാസമാണ്… നീ തൊടുമ്പോയേക്കും ഞാനാകെ തളർന്നുപോയി… ഞാനെങ്ങനെ…
സന്തേഹമൊന്നും വേണ്ട ആദ്യമായല്ലേ അതിന്റെയാ പതിയെ ശെരിയായിക്കോളും…
അതുവരെ… നിനക്ക് ഞാനെന്തു നൽകും…
എന്റെ ദേവീ… നീ തരുന്ന സ്നേഹത്തിലപ്പുറം എനിക്കെന്താണ് വേണ്ടത്…
എങ്കിലും…
ഉറങ്ങെന്റെ ദേവീ… തളർച്ച മാറട്ടെ…
ഉടയാടകളൊന്നുമില്ലാതെ ഇങ്ങനെയോ ദേവാ… ഞാൻ വസ്ത്രം ധരിക്കട്ടെ…
നിന്റെ വസ്ത്രം ഞാനല്ലേ ദേവീ… നിന്റെ ദേഹം മറക്കാൻ എന്റെ ദേഹമില്ലേ…