Posted by “അരുത്… ഞാൻ ഒച്ചയൊന്നും ഉണ്ടാക്കില്ല.. എന്നെ ഉപദ്രവിക്കരുത്… തരാനായി എന്റെ കൈവശം ഒരു ചെറിയ മാല, രണ്ട് കമ്മൽ പിന്നെ രണ്ട് വള… ഇതെടുത്തോ… എന്നെ കൊല്ലരുത്…” അവർ എഴുന്നേറ്റു.
“ഇതൊന്നും എനിക്ക് വേണ്ട… പക്ഷെ വേണ്ട ഒരു സാധനം നിങ്ങൾക്കുണ്ട്… അത്‌ തന്നാൽമാത്രം മതി…”
“അതേത് സാധനം???”
രവി ടൂൾ മാറ്റി ടോർച്ചിന്റെ പ്രകാശം അവരുടെ കവക്കൂട്ടിലേക്ക് അടിച്ചതും അവർ അവിടം പൊത്തിപ്പിടിച്ചു.
“എന്താ തരില്ലേ….”
“ഞാൻ അത്തരം പെണ്ണല്ല… ദയവുചെയ്ത് എന്നെ അങ്ങിനെ കാണരുത്…”
“അച്ചോടാ… പാവം… ഞാൻ വിശ്വസിച്ചു…”
“അങ്ങിനെയല്ല…..”
“പിന്നെ എങ്ങിനെയാ…”
“എനിക്ക് ഇയാളെ പരിചയമില്ല, നാളിതുവരെ കണ്ടിട്ടുമില്ല… ”
“അപ്പോ അതാണ്‌ കാര്യം… ഇങ്ങനെയൊക്കെയല്ലേ ആളുകൾ തമ്മിൽ പരിചയപ്പെടുന്നത്… പിന്നെ, കാണാനാണെങ്കിൽ ലൈറ്റ് ഇട്ടാൽ പോരെ??”
“അതിന് കറണ്ടില്ല…”
“അത്‌ ഞാൻ ഇപ്പോ വരുത്താം…”
“എങ്ങിനെ???”
രവിക്ക് അവളെ വിശ്വാസമായി. മറിച്ച് തന്നെ വിശ്വാസം ഉണ്ടോ എന്ന് കണ്ടറിയണം. എന്തായാലും ഇവർ ഒച്ചവച്ച് ആളെ കൂട്ടില്ലെന്ന് അറിയാം. അതുപോലത്തെ “കുട്ടാപ്പിക്കുരുക്കല്ലേ” ചെക്ക് വച്ചത്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ രവി മുറിവിട്ട് പോയി മെയിൻ സ്വിച്ച് ഓൺ ചെയ്ത് തിരികെ മുറിയിൽ വന്നു. പക്ഷെ, അപ്പോഴേക്കും മുറിയിലെ ലൈറ്റ് അവർ ഓഫാക്കിയിരുന്നു.
താനാണെങ്കിൽ കൈയ്യിലുണ്ടായ ടൂൾ ബാഗിലും വച്ചു. രണ്ടും കൽപ്പിച്ച് മുറിയിൽ കയറിയതും, ലൈറ്റ് ഓൺ ആക്കേണ്ട….