എന്റെ ഡോക്ടറൂട്ടി 23 [അർജ്ജുൻ ദേവ്]

Posted by

എന്റെ കൈമാറിയതും ബാലൻസുതെറ്റിയ മീനാക്ഷി വേച്ചുകൊണ്ട് നിലത്തേയ്ക്കുവീഴാൻ തുടങ്ങീതും ഞാനവൾടെ വയറിൽപിടിച്ചു നിർത്തി…

വെള്ളത്തിൽകുതിർന്ന സ്പോഞ്ചിൽപ്പിടിച്ചപോലെ എന്റെ കൈ ആ മാംസളതയിലമർന്നപ്പോൾ ചൂണ്ടുവിരൽ മുഴുത്ത കുഴിയാനക്കൂടുപോലുള്ള പൊക്കിളിലേയ്ക്കാഴ്ന്നു…

“”…വിടടാ… എ… എനിയ്ക്കിനീം മേണം..!!”””_ നാവുകുഴയുന്നതിനിടയിലും മീനാക്ഷി പറഞ്ഞുതീർത്തു…

“”…ഛീ.! നിർത്തടീ.! കൊറേ നേരായ്ട്ട് ഞാൻ ക്ഷെമിയ്ക്കുവാ… ഇനിയൊരക്ഷരം മിണ്ടിയാ ചെവിയ്ക്കല്ലടിച്ചു പൊട്ടിയ്ക്കും… ഇരിയ്ക്കടീ..!!”””_ വലിച്ചെടുത്താ ബെഞ്ചിലേയ്ക്കിരുത്തി ഞാനലറിയതും കുറച്ചുനേരമെന്നെ നോക്കിയിരുന്നശേഷം കുഞ്ഞുങ്ങള് കരയുമ്പോലൊരു മോങ്ങലായ്രുന്നൂ…

…കോപ്പ്.! ഏതു നേരത്താന്തോ ഇതിനേക്കെ..??

എടാ രാജീവ്‌പുണ്ടേ…
രണ്ടുരൂപയ്ക്ക് വാരിക്കൊടുക്കുന്ന സമയമുണ്ടായ്രുന്നല്ലോടാ…

ഒത്തിരിയൊന്നുമ്മേണ്ട, ഒരെണ്ണം… ഒരെണ്ണമെടുത്ത് നെനക്കുനിന്റെ തോക്കടച്ചിരുന്നേൽ ഞാനിങ്ങനെ കുണ്ടിയ്ക്കകത്ത് വാണോം തിരുകിവെച്ചു നടക്കണായ്രുന്നോ..??

ഒരുനിമിഷം മീനാക്ഷിയുടെ തന്തസെർനെ മനസ്സിൽ ധ്യാനിയ്ക്കുമ്പോഴും അവൾടെ കരച്ചിലുകേട്ടാരേലും ഓടിവരോന്നുള്ള ടെൻഷനുണ്ടാർന്നെനിയ്ക്ക്…

“”…മീനാഷീ… നീയൊന്നടങ്ങ്.! കരയാതെ… ആരേലുങ്കണ്ടാൽ മോശവാ..!!”””_ മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ സമാധാനിപ്പിയ്ക്കാൻ ശ്രെമിച്ചഞാൻ;

“”…നീ കാശുതാ… ഞാങ്കൊണ്ടോയ് ബില്ലടച്ചേച്ചും വരാം..!!”””_ ന്നുമ്പറഞ്ഞവൾടേന്ന് കാശുമേടിയ്ക്കാൻ നോക്കി…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *