അത്… ഞാൻ പറഞ്ഞ അമ്മയ്ക്ക് ഇഷ്ടമാകില്ലാ… ചിലപ്പോ നമ്മൾ തമ്മിൽ എന്നന്നേക്കും ആയി പിണങ്ങി പോകും. അച്ചു പറഞ്ഞു പോകാൻ എണിറ്റു…
ആഹ്ഹ്ഹ്…ഊ… പെട്ടന്ന് എണീറ്റ് അച്ചുവിന്റെഅടിവയറ്റിൽ വേദന പിടിച്ചു…
പറഞ്ഞിട്ട് പോ… കാർത്തിക പറഞ്ഞു…
അച്ചു പിന്നെയും കാർത്തികയുടെ അടുത്തു ഇരുന്നു..
അമ്മേ… ഞാൻ മനസ്സിൽ സങ്കൽപിച്ചു ചെയ്തിരുന്നത്… മാളു ചിറ്റയെയും അമ്മയെയും ഓർത്തായിരുന്നു… അച്ചു അത് പറഞ്ഞതും കാർത്തികയുടെ ശ്വാസം പോകും പോലെ തോന്നി താൻ നൊന്തു പ്രസവിച്ച മോൻ തന്നെയും തന്റെ അനിയത്തിയെയും ഓർത്തു കൊണ്ട് സ്വയംഭോഗം ചെയ്തു എന്നത് ഓർത്തു..
കാർത്തികയുടെ മുഖം വലിഞ്ഞു മുറുകി.. അവൾ ദേഷ്യത്തിൽ. അച്ചുനെ നോക്കി.. ഞാൻ അപ്പോളെ പറഞ്ഞില്ലേ… അമ്മയ്ക്ക് ഇഷ്ടം… മിണ്ടി പോകരുത്.. നിന്നേകുറിച്ച് ഞാൻ ഇങ്ങനെയല്ല കരുതിയത് അച്ചു… കാണണ്ട നിന്നേ എനിക് എന്ന് പറഞ്ഞു കാർത്തിക തന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി…
പിന്നെ കുറച്ചു ദിവസം അച്ചുവും കാർത്തികയും തമ്മിൽ മിണ്ടിയില്ല അമ്മയുടെയും മോന്റെയും സ്വഭാവം അറിയാവുന്ന കൊണ്ട് ലക്ഷ്മി അതിൽ ഒന്നും ഇടപെട്ടില്ല… കാർത്തിക അച്ചുനെ വാച്ച് ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്നു അവനു ഇടയ്ക്ക് നല്ല പെയിൻ വരും രാത്രിയിൽറൂമിൽ കിടന്നു കരയുന്ന അച്ചുന്റെ കരച്ചിൽ കാർത്തിക ഒരുപാട് തവണ കേട്ടിരുന്നു..
എന്താ… നിർത്താൻ തോന്നിയത്… എന്ന് മുതൽ ആണു ഇങ്ങനെയൊക്കെ തോന്നി തുടങ്ങിയത്… ഒരിക്കൽ പിണക്കം മാറ്റി കാർത്തിക അച്ചുവിന്റെ അടുത്ത് വന്നു. ചോദിച്ചു…