ദാമു അവിടെനിന്നിറങ്ങി. അയാള് വാണിയെ കണ്ട നിർവൃതിയിൽ വീട്ടിലേക്ക് പോയി.
അടുത്ത ദിവസം ദാമു രാവിലെ തന്നെ കള്ളുമായി വാണിയുയുടെ വീട്ടിൽ വന്നു. വേലക്കാരി ആണ് പുറത്ത് വന്നത്. വാണിയെവിടെ എന്ന് ചോദിച്ചു. വാണി പോലീസ് യൂണിഫോമിൽ പുറത്തേക്ക് വന്നു. വാണി കണ്ടപ്പോൾ ദാമുവിനു കുണ്ണ പൊങ്ങി. അവളെ കണ്ടപ്പോൾ കൈയിലിരുന്നൊരു cover തുറന്നു അതിൽ നിന്നൊരു ചരട് എടുത്തു. വാണി യുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി.
ദാമു: മോളേ ഇത് ഒരു രക്ഷ ചരട് ആണ്. എന്തെങ്കിലും ആപ്പത്തിൽ പെട്ടാൽ ഈ ചരട് മോളേ രക്ഷിക്കും. ഇത് കയിൽ കെട്ടിയമതി.
ദാമു കയ്യിൽ കെട്ടികൊടുത്തൂ.
ദാമു: മോളേ കണ്ടപ്പോ എനിക്ക് എൻ്റെ മോളേ പ്പോലെ തോന്നി. രാവിലെ അമ്പലത്തിൽ വച്ച് പൂജാരിയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും മന്ത്രിച്ചു കിട്ടിയ ചരട് ആണ്.
വാണി യുടെ കണ്ണ് നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ദാമു: മോളെന്തിന കരയുന്നെ?
ദാ മുവിന് മനസ്സിലായി സംഗതി ഏറ്റു ഇന്ന്. വാണി ക്ക് കെട്ടിയ ചരട് വീടിലെ ഏതോ മൂലയ്ക് കിടന്നതാണ്. വാണി വരുതിയിലാക്കാൻ അയാള് ചെയ്ത കെണിയാണ്.
വാണി: എനിക്ക് എങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്തു തരാൻ അച്ഛനോ അമ്മയോ ഇല്ല. അവർ ഈ ഭൂമിയിൽ എന്നോടൊപ്പമില്ല.
ദാമു: മോള് വിഷമിക്കണ്ട. ഞാനൊരു കള്ളുഷാപ്പ് നടത്തുന്നവനാ. നല്ല കാലത്ത് കല്യാണം കഴിച്ചയിരുന്നെങ്കിൽ മോളേ പോലെ എനിക്കും ഒരു മോളൂണ്ടായേനെ. അയാള് കള്ള കണ്ണീര് ഒഴുക്കി.
വാണി: അയ്യോ ചേട്ടണെന്തിനാ കറയുന്നെ. പെട്ടെന്നിങ്ങനെയൊക്കെ കണ്ടപ്പോ പറഞ്ഞു പോയതാ.
ദാമു: മോൾക്ക് അച്ഛനില്ലെന്നു വിഷമിക്കണ്ട. ഞാനില്ലേ. ഇനി ഞാൻ കള്ളുഷാപ്പ് നടത്തുന്ന അലയതുകൊണ്ട് മോൾക്ക് ഇഷ്ടമല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട.