“കേട്ടോ.. കേട്ടോ..”ഗ്ളാസ് ചെവിയോട് ചേർത്ത് വെയ്ക്കുമ്പോൾ പാട്ടിന് പകരം വ്യക്തമാകാത്ത എന്തൊക്കെയോ സീൽക്കാര ശബ്ദം കേട്ട് ഞാൻ ചിറ്റയ്ക്ക് ഗ്ളാസ് കൈ മാറി നാണത്തോടെ നിന്നു…
“മതി..വാടാ..ഇങ്ങട്ട്” അഞ്ച് മിനിറ്റ് മുഖത്ത് പല ഭാവങ്ങൾ വിരിയിച്ച് കേട്ട് നിന്ന ശേഷംഒരു കപട ദേഷ്യത്തോടെ ചിറ്റ എന്റെകൈ പിടിച്ച് വലിച്ച് മുറിയിൽ കയറി വാതിലടച്ച് കുറ്റിയിട്ട് ലൈറ്റണച്ച് ബെഡ്ഡിലേക്ക് മറിഞ്ഞു..
വീണ്ടും.. നിശബ്ദത..
“കണ്ണാ…” ചിറ്റയുടെ മൃദുലമർമ്മരം
നിശബ്ദത ഭേദിച്ചു.
“ഉം..” ഞാനും വിറയലോടെ പ്രതികരിച്ചു. ചിറ്റ ഏത് രീതിയിലാണ് പ്രതികരണം എന്നറിയില്ലല്ലോ.
” അത് കേട്ടപ്പോ കണ്ണനെന്താ തോന്നീത്” ചിറ്റ അതീവ താത്പര്യത്തോടെ വന്ന് കെട്ടിപ്പിച്ചു.
“അത്.. പിന്നെ.. എന്തൊക്കെയോ തോന്നി.. പിന്നെയാ ഞാനങ്ങനെ ചെയ്തുപോയെ..” ഞാൻ വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു..
” അതൊക്കെ കേട്ടോണ്ട് മാത്രാണോ കണ്ണനങ്ങനെ തോന്നീത്…” ചിറ്റ അതീവ താത്പര്യത്തോടെയാണ് ചോദിയ്ക്കുന്നത്.
“അത്..പിന്നെ ചിറ്റെ… രാവിലെ മൊതല് അവരുടെ ചിരീം കളീം പിന്നെ അവരുടെ നാടൻ ഉടുപ്പുമൊക്കെ കണ്ടപ്പോ തൊട്ട് ഓരോന്ന് തോന്നീതാ…” ചിറ്റയുടെ താത്പര്യം കണ്ട് ഞാൻ ഉള്ളത് പറയാൻ തീരുമാനിച്ചു.
“അതെന്താടാ… ഈ നാടൻ ഉടുപ്പിന്….”
ചിറ്റയുടെ വിരലുകൾ വീണ്ടും നെഞ്ചിലൂടെയിഴഞ്ഞു.
” അതിലെല്ലാം ഇങ്ങനെ മൊഴച്ച് കാണുമ്പോ..”
” കാണുമ്പോ…
“കാണുമ്പോ… കമ്പിയാവും”
“കമ്പിയോ…”
” ങ്ങാ.. അതങ്ങനെ പൊങ്ങില്ല്യേ.. അതിന് പറയണതാ “