ഞാനവന്റെ തോളിൽ തട്ടിക്കൊണ്ടു പറഞ്ഞു…
“ഉഫ്…നല്ല മൂഞ്ചിയ പ്ലാനിങ്…”
“ഏഹ്…സത്യം പറ മൈരേ അച്ഛനെന്താ നിന്നോട് പറഞ്ഞെ…ട്രെയിൻ കേറ്റി വിടുന്നവരെ എന്നെ നിലം തൊടീക്കല്ലെന്ന് വല്ലോം പറഞ്ഞൊ…”
“പിന്നേ പിന്നേ…മോനെ ആദി ഞാനൊരു കാര്യം പറഞ്ഞാ നിനക്ക് വിഷമം തോന്നല്ല്…നിന്റെ ചെല നേരത്തെ കൊണയടി കേട്ടാൽ ഞാനെന്നല്ല ചെലപ്പോ പെറന്നു വീണ പൊടി കുഞ്ഞു പോലും നിന്നെ ഊക്കി പോകും…. “
ഓഹ്…തല്ക്കാൻ മിണ്ടാതിരിക്കാം…അതാവും ആരോഗ്യത്തിനു നല്ലത്…………. കോഴിക്കോട് അങ്ങാടിയിലെ തിക്കിനും തിരക്കിനും ഇടയിലൂടെ മുക്കിമുള്ളി ഒരുവിധം അജയനെന്നെ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ കൊണ്ടാക്കി….
“അപ്പൊ ശെരി……പിന്നേയ് അവിടെ ചെന്ന് ഇടക്ക് വിഡിയോ കാൾ ചെയ്യണേ…ബീഹാറിൽ നല്ല പാലിന്റെ നിറമുള്ള പെണ്ണുങ്ങൾ ഒണ്ടെന്ന കേട്ടത്.. “
ചുണ്ടൊന്ന് നനച്ചുകൊണ്ട് അജയൻ പറഞ്ഞു…ഈശ്വരാ മൈരന്റെ മുഖത്തും നാണമോ….
“എടാ പാലിന്റെ നിറമുള്ള പെൺപിള്ളേരൊക്കെ അങ്ങ് പഞ്ചാബിലാ…ലോകം കാണാനാത്തൊരു ഫുണ്ട…”
“ഓഹ് അങ്ങനെയാണോ…അല്ല ഈ ട്രെയിൻ പഞ്ചാബ് വഴിയെങ്ങാനും ആണോ പോണേ…?
“പൊന്ന് കുണ്ണേ…നമിച്ചു നിന്നെ…നിനക്കിപ്പോ ന്താ വേണ്ടേ പാലിന്റെ നിറമുള്ള പെണ്ണ് അല്ലെ…സെറ്റ് ആക്കി തരാം…തത്കാലം നീ അടുത്ത മഴക്ക് മുൻപ് വീട് പിടിക്ക്…”
അതും പറഞ് ഞാൻ ബാഗുമായി സ്റ്റേഷനകത്തേക്ക് നടന്നു…. വല്യ തിരക്കൊന്നും ഇല്ല…
ഉള്ളിലേക്ക് കയറിയതേ ഞാൻ ഫോണെടുത്തു ചാരുവിനെ വിളിച്ചു.. എന്റെൽ ടിക്കറ്റ് ഒന്നുമില്ലല്ലോ..