“സിമേ വാതിൽ തുറക്ക്, ഇത് ഞാനാ സുമതിയ”. സുമതി അക്ഷമയോടെ വെളിയിൽനിന്നു വീണ്ടും വിളിക്കുന്നു.
“ദാ വന്നു ചേച്ചി”സിമ കതകിനടുത്തേക്കു ചെന്നുകൊണ്ട് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
അവർ ഒന്നുകൂടി തിരിഞ്ഞു മറ്റുള്ളവരെ നോക്കി. തുറക്കാൻ മാധവൻ നായർ ആംഗ്യം കാണിച്ചു.
സിമ വിറക്കുന്ന കൈകൊണ്ട് വാതിൽ തുറന്നു.
“നീ അകത്ത് എന്ത് ചെയ്യുവായിരുന്നു? എത്ര നേരമായി നിന്നെ വിളിക്കുവാ” അതും പറഞ്ഞ് സുമതി വീടിനുള്ളിലേക്ക് കയറി.
പെട്ടെന്നാണ് അവർ അകത്തിരിക്കുന്ന ആളുകളെ കണ്ടത്.
ആരൊക്കെയാണ് അതെന്ന് അവർക്കു ആദ്യം മനസിലായില്ല.
പിന്നീടാണ് അത് വിലാസിനിയും അവരുടെ ഭർത്താവ് മാധവൻ നായരും പിന്നെയുള്ളത് വീടുകളിൽ പണിക്കൊക്കെ പോകുന്ന പൊട്ടൻ കുട്ടനും ആണ് എന്ന് സുമതിക്ക് മനസിലായത്.
“ചേച്ചി ഇരിക്ക്.” കസേര ചൂണ്ടി സിമ പറഞ്ഞു.
വിലാസിനി ഇരിക്കുന്ന കസേരയോടു ചേർന്ന് സുമതി ഇരുന്നു.
അപ്പോഴാണ് സുമതി അത് ശ്രദ്ധിച്ചത്. പുരുഷന്മാർ രണ്ടുപേരും മുണ്ടും കൈലിയും മാത്രമാണ് ഉടുത്തിരിക്കുന്നത്.
മാധവൻ നായർ എതിർവശത്തുള്ള കസേരയിലാണ് സുമതി ഇരിക്കുന്നത്. കസേരക്കടിയിൽ എന്തൊക്കെയോ കുറേ തുണികൾ ചുരുണ്ടു കിടക്കുന്നു!
സിമയുടെ സെറ്റു സാരിയാണല്ലോ അത്, സുമതി ചിന്തിച്ചു.
അപ്പോഴാണ് അതിനൊപ്പം ഒരു കറുത്ത ബ്രയ്സറും ചുരുണ്ടുകൂടികിടക്കുന്ന ഒരു ഷെഡ്ഡിയും കൂടി സുമതി കാണുന്നത്.
“ഛെ ഇവൾ തുണിയൊക്കെ ഇങ്ങനെയാണോ ഇടുന്നത്? ആരെങ്കിലും വീട്ടിലോട്ടു വന്നാൽ ഇതൊക്ക കാണില്ലേ,” സുമതി ആലോചിച്ചു