“”…അയ്യേ…. ഒൻപതരേയായുള്ളൂ… ഇതെന്താപ്പിങ്ങനെ..?? മ്മ്മ്.! ക്ലോക്കിന്റെ ബാറ്ററി മാറിയിടാനുള്ള സമയമായീ..!!”””
“”…അപ്പൊ നീയെന്നെ മനഃപൂർവം ലേറ്റാക്കിയ്ക്കുവാല്ലേ, കഷ്ടങ്കിട്ടോടാ… പ്ലീസ് ഒന്നു പെട്ടെന്നുവാടാ..!!”””_ വലിച്ചെറിഞ്ഞ ഷാൾ വീണ്ടുമെടുത്ത് മാറ്മറച്ചുകൊണ്ടവൾടെ ദയനീയസ്വരം…
അതിന്,
“”…ഇതീക്കൂടുതൽ എനിയ്ക്കെന്തു കഷ്ടങ്കിട്ടാനാ..??”””_ എന്നും പിറുപിറുത്തുകൊണ്ട് ഞാൻ അലമാരയിൽനിന്നുമൊരു ബ്ലാക്ക് ഷേർട്ടെടുത്തു…
“”…അയ്യേ… മൊത്തഞ്ചുളുങ്ങിപ്പോയി… ആ അയൺബോക്സെവടെ..??”””
“”…അപ്പൊയിനി ഷർട്ടുമയൺ ചെയ്യണോ..??”””
“”…ആം… ഞാനെവടെപ്പോയാലും ഷർട്ടൊക്കെ അയൺ ചെയ്തേച്ചാപോണേ… അല്ല ഞാനെന്തോത്തിനാ ഇതൊക്കെ നിന്നോടുപറയുന്നേ..??”””_ അവളെയൊരു പുച്ഛത്തോടെനോക്കി ടേബിനു മുകളിലിരുന്ന അയൺ ബോക്സു കയ്യിലെടുത്ത്, ആ ടേബിലേയ്ക്കുതന്നെ ഷർട്ടുവിരിച്ചു…
“”…ഞാഞ്ചെയ്തു തരാന്നപ്പോഴേ പറഞ്ഞയല്ലേ… അപ്പൊ വേണ്ടാന്നു പറഞ്ഞിട്ട്..??”””_ എന്റെ പ്രവർത്തികളത്രയുംനേരം നോക്കിക്കൊണ്ടു നിന്നയവൾ അതുചോദിയ്ക്കുമ്പോൾ മനസ്സിലെ ദയനീയത വാക്കുകളിൽ സ്പഷ്ടമായിരുന്നു…
“”…അതു നീ.! എന്റെ ഷർട്ടേ… എന്റെ ഷേർട്ട് നിത്യബ്രഹ്മചാരിയാ… അതോണ്ടവന് പെണ്ണുങ്ങളു തൊടുന്നതിഷ്ടാവില്ല… ചെലപ്പോളിക്കിളിയാവും..!!”””_ അവൾടെ മുഖത്തുനോക്കാതെ പറഞ്ഞുകൊണ്ടു തേപ്പുതുടർന്നപ്പോൾ മീനാക്ഷി കട്ടിലിലേയ്ക്കു ചാടിയിരുന്നു…
“”…എനിയ്ക്കറിയാം… നീയിതൊക്കെ മനപ്പൂർവ്വങ്കാണിയ്ക്കുവാ… എന്നെ ലേറ്റാക്കാമ്മേണ്ടി.. നീ സാധാരണങ്ങനെ ഷർട്ടയൺ ചെയ്യാറുന്നുമില്ല… ഇതിപ്പെന്നെ കരുതിക്കൂട്ടി ദ്രോഹിയ്ക്കുന്നതാ..??”””