അതുകൊണ്ടുതന്നെ മുഖംതിരിച്ചയതേപടി വീണ്ടും കണ്ണുകളവളിലേയ്ക്കു നീണ്ടു…
അപ്പോഴേയ്ക്കും മീനാക്ഷി കണ്ണാടിയ്ക്കുമുന്നിലെ സ്റ്റാൻഡിൽനിന്നുമേതോ ബോഡിലോഷനെടുത്തു കഴിഞ്ഞിരുന്നു…
വീണ്ടുമെന്നെ കണ്ണാടിയിലൂടെ പാളിനോക്കി, കൈയുയർത്തി കൈവണ്ണയിലൊക്കെ തേച്ചുപിടിപ്പിച്ചശേഷം പിന്നിലേയ്ക്കിരുന്ന്
കാലുകളിലേയ്ക്കും ഉഴിയാൻതുടങ്ങി…
അവിടവിടെയായി ഞാന്നുകിടക്കുന്ന
കുഞ്ഞിക്കുണുക്കുകളുള്ള സ്വർണ്ണപാദസരങ്ങളും നഗ്നമായ വെണ്ണക്കാലുകളും കണ്ണിൽവീണപ്പോൾ എനിയ്ക്കുവീണ്ടും മൂഡായി…
കാലുകളിൽ ലോഷൻതേച്ചുപിടിപ്പിച്ച കൈകൾ മെല്ലെ ടവലിനുള്ളിലേയ്ക്ക് കടക്കാൻതുടങ്ങീതും, ഇനിയും നോക്കിയാൽ സ്വയംനിയന്ത്രിയ്ക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ലേലോയെന്ന ഭയത്തോടെ ഞാൻ ബെഡിൽനിന്നും ചാടിയെഴുന്നേറ്റു…
എന്നാൽ പുറത്തേയ്ക്കു നടക്കുന്നതിനിടയിൽ എന്നിലെ ഊള വീണ്ടുമുണർന്നുവെന്നത് മറ്റൊരു സത്യം…
തിരിഞ്ഞുനിന്നവൾടെ
മുഖത്തേയ്ക്കുനോക്കി ഒറ്റ ഡയലോഗായ്രുന്നു:
“”…നീ എന്നെക്കുറിച്ചെന്തോടീ കോപ്പേ കരുതിയേക്കുന്നേ..?? നിന്റെയീ പട്ടിഷോകണ്ടാൽ ഞാനങ്ങു തൊലിഞ്ഞുപോവോന്നോ..?? എനിയ്ക്കേ… എനിയ്ക്കു തൊലിയണോങ്കി നല്ലസ്സലു
പെണ്ണുങ്ങളെ കാണണം… അല്ലാണ്ടു നിന്നപ്പോലത്തെ ഏപ്പരാച്ചികളെ കണ്ടാലെയ്ക്കു ഛർദിയ്ക്കാനാ വരുന്നേ..!!”””_ അവൾടെ മുഖത്തേയ്ക്കുനോക്കിയാ ഡയലോഗുംവിട്ടു തിരിച്ചുനടക്കുമ്പോൾ എന്റെ കുട്ടൻ പൊഴിച്ചുതുടങ്ങിയ കണ്ണീരിനു ഞാൻ
വിലകൊടുത്തില്ല…
…കുറച്ചു നേരങ്കൂടി നിയ്ക്ക് മൊയ്ലാളീ…. ചെലപ്പവള് മൊതലാളീനെളക്കാൻ തുണിമൊത്തം പറിച്ചു കളഞ്ഞാലോ..?? _ അവൻ കണ്ണീരോടെ ചോദിച്ചു…