ഒരാഴ്ച പെട്ടെന്ന് മാഞ്ഞു പോയി. മാമൻ ദുബായിലേക്ക് പോകുന്ന ദിവസം. എല്ലാവർക്കും സങ്കടമുണ്ടെങ്കിലും എന്റെ മനസ്സിൽ സങ്കടവും അതിന്റെ കൂടെ ഒരു കുഞ്ഞു പൂത്തിരി കത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്റെ മാമി ഇനി എന്റെ വീട്ടിൽ ഞങ്ങളുടെ കൂടെ!!!! എന്റെ വീട്ടിൽ. എന്റെ എല്ലാ വേദനകളും ഞാൻ മറന്നു.
മാമൻ പോയി കഴിഞ്ഞു മാമി ഭയങ്കര കരച്ചിലായിരുന്നു. രാജി മാമിയെ സമാധാനിപ്പിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു. എല്ലാം കഴിഞ്ഞു ഞങ്ങൾ മാമിയെ കൂട്ടി കൊണ്ടുവന്നു. രാജിയുടെ കൂടെയാണ് മാമി കിടക്കാൻ പ്ലാനിട്ടത്.
പിന്നെ ഞാൻ കൂട്ടുകാരുടെ കൂടെ ഒരു കറക്കമൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് വൈകുന്നേരം വീട്ടിലെത്തിയപ്പോൾ ആണ് മാമിയെ കണ്ടത്. ഇടയ്ക്ക് അമ്മയെ കാണാൻ വന്ന മാമിയെ ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു. അന്ന് പാർവതി ചേച്ചി ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട് സംസാരിക്കാൻ പറ്റിയില്ല. പിന്നെ തറവാട്ടിൽ പോകുമ്പോഴും മാമൻ എപ്പോഴും കൂടെ ഉണ്ടാവും.. അതൊക്കെ കഴിഞ്ഞു ഇപ്പോഴാണ് ഒന്നു ഫ്രീ ആയി കാണുന്നത്. പതിയെ ഹാളിൽ ചെന്ന എന്നെ കണ്ടതും മാമി കസേരയിൽ നിന്നും എണീറ്റ് വന്നു.
“”മാമി “”
സ്നേഹത്തോടെ ഞാൻ വിളിച്ചു. നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ മാമി എന്നെ ഓടി വന്നു കെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞു. എനിക്കും കരച്ചിൽ വന്നു. അച്ഛനും അമ്മയും മരിച്ചു. സ്വന്തം ഭർത്താവും അടുത്ത് ഇല്ല. ഇപ്പോൾ സ്വന്തമെന്നു പറയാൻ മാമിയുടെ അടുത്ത് ഞാൻ മാത്രം. എല്ലാം കൊണ്ടും ആകെ തകർന്നിരിക്കുന്നു. കരഞ്ഞോട്ടെ സങ്കടങ്ങൾ മാറട്ടെ ഞാൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു. മാമിയുടെ കണ്ണീർ എന്റെ തോളത്തുകൂടി ഒഴുകി… ഞാനും കരഞ്ഞു.. എന്റെ വികാരം ഒറ്റപെട്ടു പോയ ഒരു പെണ്ണിനോട് ഉള്ള വാത്സല്യം മാത്രമായി.. കുറച്ചു നേരം ഞങ്ങൾ അങ്ങനെ നിന്നു.