അളിയന്റെ അച്ഛൻ മാധവൻ
അമ്മ ഞാൻ മായമ്മ എന്ന് വിളിക്കുന്ന മായ
ചേട്ടൻ മധു ..
ചേട്ടത്തി ശ്രീജ..
അവരുടെ പെങ്ങൾ മണിക്കുട്ടി…
അളിയൻ ആലുവയിൽ ഒരു കമ്പനി മാനേജരാണ്..
അച്ഛനും മധുവേട്ടനും കിഴക്കംമ്പലത്തു ഒരു ഫൈനാൻസ് നടത്തുന്നു.കല്യാണം കഴിഞ്ഞു രണ്ടു മാസത്തിനിടയിൽ ചടങ്ങിന് ഒരു പ്രാവശ്യം വന്നുപോയതല്ലാതെ പിന്നെ ചേച്ചി ഇങ്ങോട്ട് വന്നില്ല.. ഫോൺ വിളിച്ചാൽ അത്യാവശ്യ കാര്യങ്ങൾ സംസാരിച്ചു തിരക്കെന്ന് പറഞ്ഞ് പെട്ടന്ന് ഫോൺ വയ്ക്കും…
ഒരു ദിവസം രാത്രി അമ്മയുടെ പൂഞ്ഞാക്കുഴി അടിച്ചു പാൽ നിറച്ച് ഞാൻ കിടക്കുകയായിരുന്നു.. ഞാൻ എന്തോ ആലോചിക്കുന്നത് കണ്ട് അമ്മ ചോദിച്ചു.
എന്ത് പറ്റി മോനേ നീ എന്താ ആലോചിക്കുന്നത് ?
എന്താണെന്ന് അറിയില്ല അമ്മേ ഇടയ്ക്ക് ചേച്ചിയുടെ ചിന്ത വരുന്നു അവളെ കാണാഞ്ഞിട്ട് ഒരു വിഷമം..
ശരിയാടാ ഞാൻ ആലോചിക്കാതിരുന്നില്ല അവൾ എന്താണ് ഇങ്ങോട്ട് വരാത്തത് ഞാൻ വിളിക്കുമ്പോൾ തിരക്കെന്ന് പറഞ്ഞു ഫോൺ വയ്ക്കുന്നു…ഞങ്ങൾ കുറച്ചു നേരം ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല…
മോനേ നീ ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്… നാളെ അവിടം വരെ ഒന്നു പോ.. അവളുടെ വിശേഷം അറിഞ്ഞു വാ..
എന്നാൽ അമ്മയും വാ.. നമുക്ക് ഒരുമിച്ചു പോകാം
അതു പറ്റില്ല മോനേ ഇവിടെ പറമ്പിൽ പണി നടക്കുവല്ലേ ഞാൻ ഇവിടെ വേണം മോൻ പോ…അങ്ങനെ പിറ്റേ ദിവസം ഒരു മണി ആയപ്പോൾ ഞാൻ എന്റെ ബൈക്കിൽ പുറപ്പെട്ടു. ചേച്ചിയുടെ വീടിന്റെ മുന്നിലെത്തി ഒരു ഇരിനില വീടാണ്….. ബെല്ലടിച്ചു വാതിൽ തുറന്നത് മയമ്മയാണ്… എന്നെ കണ്ടതും ആ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു..