Posted by രണ്ട് മൂന്ന് ദിവസം ഒന്നും സംഭവിക്കാതെ കടന്ന് പോയി. എനിക്കും അമ്മയ്ക്കും നീയന്ത്രിക്കാൻ ആവാത്തവിധം ആഗ്രഹമുണ്ടെങ്കിലും നല്ലോരു അവസരം കിട്ടാത്തതുകൊണ്ട് കടിച്ച് പിടിച്ചു നിൽക്കുവാണ്. ഒരു ദിവസം രാത്രി ഞങ്ങൾ അത്താഴഊണ് കഴിഞ്ഞ് ഇരിക്കുമ്പോൾ അമ്മ പറഞ്ഞു..
അമ്മ: എത്രനാളായി ഒന്ന് അമ്പലത്തിൽ പോയിട്ട്…
അച്ഛൻ: അടുത്തല്ലേ നിനക്ക് പോകാൻമേലേ….
അമ്മ: അതെങ്ങനാ..രാവിലെ കെട്ടിയോനേം മോനേം തിന്നാനുള്ളതും ഉണ്ടാക്കി പറഞ്ഞ് വിടുമ്പോഴേക്കും നട അടയ്ക്കും.
അച്ഛൻ:എങ്കിൽ വൈകുന്നേരം പൊയ്ക്കോ
അമ്മ: ദീപാരാധന കഴിയുമ്പോ നേരം ഇരുട്ടും പിന്നെ ഒറ്റയ്ക്ക് പുഴയോരത്തൂടെ നടന്ന് പോരണ്ടേ.
അച്ഛൻ: എടി ദൈവം എല്ലാടത്തുമുണ്ട് എവിടെയിരുന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചാലും മൂപ്പര് കേൾക്കും. നിനക്ക് അത്ര നിർബന്ധം ആണേൽ ദേ ഇവനെ വിളിച്ചോണ്ട് പോയ്ക്കൊ എന്നിട്ട് എപ്പഴാന്ന് വച്ചാ പോരേ.
എന്നിട്ട് എന്റെ നേരെ നോക്കി..
ടാ.. നീ നാളെ ഇവളെ ഒന്ന് അമ്പലത്തിൽ കൊണ്ട് പോ.
അച്ഛൻ പൊതുവെ ഒരു യുക്തിവാദി ആയതുകൊണ്ട് അത് എന്റെ തലയക്ക് വച്ചു.എനിക്കും അത്ര താല്പര്യമില്ല ഈ പ്രാർത്ഥനയോടും പൂജകളോടും.
ഞാൻ: മ്മ്..നാളെ നേരത്തെ വരുവാണേൽ കൂടെ പോരാം.
അമ്മ: അച്ഛനും മോനും എന്റെ കാര്യത്തിൽ ഒരു ശ്രെദ്ധയുമില്ല ..
അത് പറയുമ്പോൾ അമ്മ അച്ഛന്റെ നേരെ നോക്കി അച്ഛൻ നോക്കുന്നില്ല എന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തി എന്നെ നോക്കി ചുണ്ട് കടിച്ചു.
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ പണിക്ക് പോയി.വൈകുന്നേരം തിരിച്ചു പോരുമ്പോൾ സ്ഥിരം കലാപരിപാടിക്ക് നിന്നില്ല. മനാഫിനോട് പറഞ്ഞു അമ്മേയുംകൊണ്ട് അമ്പലത്തിൽ പോണം അതുകൊണ്ട് ഇന്ന് പുഴക്കരയിൽ കൂടാൻ സമയം ഇല്ലെന്ന്. നേരെ വീട്ടിൽ വന്നു ഒരു കുളിയും കഴിഞു
അമ്മയേം കൂട്ടി ഇറങ്ങി.. റോഡ് വഴി പോയാൽ നാല് കിലോമീറ്റർ ഉണ്ട് അമ്പലത്തിലേക്ക്. എളുപ്പം എന്റെ വീടിന്റെ പുറകിലെ പറമ്പ് കഴിഞ്ഞാൽ പുഴയോരം ആണ് അതിലെ ചെറിയ ഒരു നടപ്പ്
വഴി. റോഡ് വന്നതോട് കൂടി ഉപേക്ഷിച്ച പഴയ വഴി..അതിലെ നടന്നാൽ അമ്പലത്തിൽ എത്താൻ രണ്ട് കിലോമീറ്റർ മതി.ഇരുട്ടയാൽ ഒറ്റയ്ക്ക് അതിലെ പോരാൻ പേടിയാകും അതാണ് പലരും കിലോമീറ്റർ ഇച്ചിരി കൂടിയാലും ആ വഴി ഉപേക്ഷിച് റോഡ് വഴി പോകുന്നത്.