“എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം ജോസേട്ടാ… നിങൾ ഇപ്പൊ ഇവിടെ നിന്ന് പോയാൽ ഈ ജന്മത്ത് എനിക്ക് മനസമാധാനം കിട്ടില്ല….”
പുള്ളി ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നു….
ഞാൻ പുള്ളിയെയും കൂട്ടി റൂമിൽ എത്തി പിന്നെ വേഗം ഇറങ്ങി അപ്പുറത്ത് റൂമിൽ പോയി…. അവൾ ബെഡ്ഢിൽ നിറകണ്ണുളോടെ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു….
അവൾ പറഞ്ഞതുപോലെ ഡ്രസ്സ് എല്ലാം മാറി ചുരിദാറിട്ട് ബാഗും പാക്ക് ചെയ്തിട്ടുണ്ടായിരുന്നു….
“ടീ നീ എന്തിനാ ഇവിടെ വന്നത്….???”
അവൾ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല…
“ഒരു ദിവസം സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കാൻ തന്നെയാണോ…???”
നിശബ്ദത…
“ഏതെങ്കിലും മൈരൻ എന്തെങ്കിലും കാണിച്ചാൽ കളഞ്ഞിട്ട് പോകാൻ വേണ്ടിയിട്ടാണോ വന്നതെന്ന്…????”
അവള് മനസ്സിലാകാത്ത വണ്ണം എന്നെ നോക്കി….
“നോക്കണ്ട എൻറെ കാര്യം തന്നെ പറഞ്ഞത്…. ഞാനെന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞുവെന്നോ കാട്ടി വെച്ചിട്ട് ഇത്രയും ആഗ്രഹിച്ചു നീ എന്തിനാ പോകാൻ തുടങ്ങിയത് എനിക്ക് അത്ര പെട്ടെന്ന് ഒന്നും അംഗീകരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല….”
ഞാൻ അവളെ ഒരു കയ്യിൽ പിടിച്ചു വലിച്ച് നേരെ അടുത്ത റൂമിൽ കൊണ്ട് പോയി…. അവിടെ ബെഡിൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു ജോസേട്ടൻ…. നേരെ അവളെ തള്ളി പുള്ളിയുടെ മടിയിലേക്ക് ഇട്ടുകൊടുത്തു….
“ഇന്ന് നിങ്ങളുടെ ദിവസമാണ്… നിങ്ങളുടെ മാത്രം… ഇനി ഒരിക്കലും തിരികെ ലഭിക്കാത്ത ദിവസം… ഒരു വിളിപ്പാടകലെ ഞാൻ ഉണ്ട്… ഈ ദിവസം ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും നല്ല മുഹൂർത്തമാക്കി മാറ്റൂ…. പേടിക്കണ്ട ഞാൻ സന്തോഷത്തോടെ കൂടി തന്നെ ആണ് നിൽക്കുന്നത്…. അല്പം മുന്നെ വരെ ഇതിനെ പെങ്ങളെ കൂട്ടി കൊടുക്കുന്നതിലപ്പുറം എനിക്കൊന്നും കാണാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല…. പക്ഷേ ഇപ്പോൾ അങ്ങനെയല്ല പെങ്ങളെ ഇത്രയും സ്നേഹിക്കുന്ന ഒരാളുടെ കൈപിടിച്ചു കൊടുത്ത ആണത്തമുള്ള ഒരു ആണാണ് ഞാൻ…..”