അതിലും എനിക്ക് വലിയ നിരാശ തോന്നി ,
എങ്ങനെ എങ്കിലും വൈദ്യരുടെ കുണ്ണ ഇന്ദുവിൻ്റെ ദേഹത്തു മുട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്നു ഞാൻ ആശിച്ചു ,
വൈദ്യൻ ഇന്ദുവിൻ്റെ ബട്ടക്സിൻ്റെ ചാലിന് മുകളിലായി വിരലുകൾ അമർത്തി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു:
ഇവിടെ തന്നെയല്ലേ വേദന ?
ഇന്ദു : അതേ …… അവിടെ തന്നെയാ
വൈദ്യൻ : ഇതു കസേരുക്കൾ അകന്നതിൻ്റെയാ – …. റസ്റ്റ് എടുത്താൽ മാത്രമേ കുറയൂ….. ഞാൻ കുറച്ച് തൈലം തരാം അത് വേദന ഉള്ള സ്ഥലത്ത് തേച്ചുപിടിപ്പിച്ചാൽ മതി ,
ഒന്നു രസം പിടിച്ചു വന്നതാ കിളവൻ നശിപ്പിക്കും എന്നാ തോന്നുന്നത്,
ഇതു കേട്ട് എണീക്കാൻ തുടങ്ങിയ ഇന്ദുവിനെ ഞാൻ കൈ കൊണ്ട് തടഞ്ഞു,
എന്നിട്ട് വൈദ്യനോടായി പറഞ്ഞു
വൈദ്യർ തന്നെ തൈലം ഒന്നു തേച്ചുപിടിപ്പിച്ചു തന്നാൽ നന്നായിരുന്നു ,
എനിക്കത് കണ്ടു പഠിക്കുകയും ചെയ്യാമല്ലോ…..
ഇതു കേട്ടതും എൻ്റെ അസുഖം വൈദ്യന് മനസിലായതു പോലെ വൈദ്യൻ പറഞ്ഞു ,
എന്നാൽ ഞാൻ പോയി കുറച്ചു തൈലം എടുത്തു കൊണ്ട് വരാം……
ഇതും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അടുത്തുള്ള അലമാരി തുറന്ന് ഒരു കുപ്പി തൈലം എടുത്തു
എന്നിട്ടതിൽ നിന്നും കുറച്ച് തൈലം ഒരു മൺ പിഞ്ഞാണത്തിലേയ്ക്ക് ഒഴിച്ചു ,
എന്നിട്ട് ആ മൺ പിഞ്ഞാണവും കൈയ്യിലെടുത്തു കൊണ്ട് മേശയ്ക്കരികിലായി വന്നു ,
അതിനെ മേശമേൽ വച്ചു, എന്നിട്ട് കൈകൾ അതിലായി മുക്കി ഉയർത്തി
എന്നിട്ടാ കൈകൾ ഇന്ദുവിൻ്റെ നടുവിൻ്റെ ഭാഗത്തായി കൊണ്ടുവന്നു ,
ഇപ്പോൾ കൈവിരലിൽ നിന്നും ഊർന്നിറങ്ങുന്ന തൈലം ഇന്ദുവിൻ്റെ ദേഹത്തായി വീഴുന്നു ,
ഇന്ദു ചെറുതായൊന്നു പുളയാൻ തുടങ്ങി ,
എനിട്ട് വൈദ്യൻ കൈകൾ കൊണ്ട് അതിനെ തേച്ച് ബട്ടക്സിലേയ്ക്ക് കൊണ്ടുവന്നു,
അപ്പോൾ ഞാൻ ചോദിച്ചു : തൈലം ഷട്ടിയിലാകില്ലേ അതു താഴേയ്ക്ക് താഴ്ത്തട്ടേന്ന് ?
വൈദ്യൻ എൻ്റെ മുഖത്തു നോക്കി താഴ്ത്തിക്കോളാൻ പറഞ്ഞു ,
ഇതു കേട്ടതും സന്തോഷം സഹിക്കാൻ കഴിയാത്ത ഞാൻ ഇന്ദുവിൻ്റെ ഷട്ടിയും താഴേയ്ക്കൂരി മട്ടു വരെ കൊണ്ടുവന്നു ,
അപ്പോൾ ശരിക്കും വൈദ്യൻ എന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു , തുടർന്ന് ബട്ടക്സിനടിയിൽ കൂടി കാലുകളുടെ സംഗമ സ്ഥാനത്തുള്ള തുറന്ന ഹോളിലൂടെ ഇന്ദുവിൻ്റെ പൂവുകളെ കാണാനും ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട് ,
ഇതൊക്കെ കണ്ടപ്പോൾ എനിക്കാണെങ്കിൽ സഹിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല ,
ഇവിടെ നിന്നു തന്നെ കണ്ണ പുറത്തെടുത്ത് കുലുക്കിയാലോ എന്നു പോലും ചിന്തിച്ചു ,
ആ സമയം വൈദ്യൻ്റെ കൈകൾ നടുവും കഴിഞ്ഞ് ബട്ടക്സിൽ എത്തിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു ,
അദേഹം ഇപ്പോൾ ബട്ടക്സുകളെ തടവി ഉടയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി ,
രണ്ടു കൈ കൊണ്ടും രണ്ടു ബട്ടക്സിനേയും നന്നായി ഉഴുതുമറിച്ചു,