Posted by “ഇല്ല.. ഇത്തവണത്തെക്ക് മാപ്പ് താ…”
“മ്മ് സാരില്ല…”
“എന്റെ മുഖത്തു നോക്കി പറയ് ക്ഷമിച്ചു ന്ന്..”
“ക്ഷമിച്ചു.”
അപ്പോഴാണ് അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു ആശ്വാസം പോലെ പ്രതീതമായത്. അവൻ വണ്ടിയെടുത്തു. പ്രായശ്ചിത്തം പോലെ അവളവനെ ഒരു കൈകൊണ്ടു പുണർന്നു. ആ റോഡ് നാല്മുക്ക് എത്തുന്നത് വരെ അവർ മൗനമായിരുന്നു. വണ്ടി ഇടത്തോട്ടേക്ക് തെറ്റിയപ്പോൾ ആമി പതറിപ്പോയി. കണ്ണുകളിൽ വീണ്ടും വെള്ളം നിറയുന്നത് സഹിക്കാതെ വീണ്ടും ഏങ്ങിക്കൊണ്ട് അവനെ വിളിച്ചു.
“ഏട്ടാ…”
“എന്താടി..?”
“എന്നെ വിശ്വാസമായില്ലേ..?”
“ആയി..”
“പിന്നെന്താ..? എന്നെ കൊണ്ടു വിടുകയാണോ.?”
അവളുടെ കരച്ചിലോടു കൂടിയ ചോദ്യം കേട്ട് മനസിലാവാതെ അവൻ വണ്ടി നിർത്തി. അപ്പഴാണ് അക്കിടി മനസിലായത്. പഴയ ഓർമ്മയിലെന്ന പോലെ ആമിയുടെ വീട്ടിലേക്കുള്ള വഴിയിലേക്കാണ് വണ്ടി തിരിച്ചത്…!
“ഓ… പൊന്നുമോളെ.. മാറിപോയെടി.. സോറി…”
അവൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് വേഗത്തിൽ വണ്ടി തിരിച്ചു. കരച്ചിലിന്റെ വക്കിലെത്തിയ ആമിക്കും ചിരി പൊട്ടി പോയി. അതോടൊപ്പം കണ്ണുകളിൽ നിറഞ്ഞു വന്ന കണ്ണീർ നന്നായി പുറത്തേക്ക് ചാടി. മനസ്സിലെന്തോ പെയ്തൊഴിഞ്ഞത് പോലെ….! സമയം സന്ധ്യ മറഞ്ഞു.
‘കല്യാണം കഴിഞ്ഞതും മറന്ന് കൊണ്ടു വിടാനും നോക്കിട്ട്..കൊരങ്ങൻ…!’
അവൾ പിറുപിറുത്തു കൊണ്ടാണ് റൂമിലേക്ക് വന്നത്. രാത്രി അത്താഴം കഴിഞ്ഞ് കിടക്കാനുള്ള പുറപ്പാടിലാണ് ആമിയും ശ്രീയും. ആമിയുടെ കരഞ്ഞു കൊണ്ടുള്ള ക്ഷമ യാചിക്കലിൽ ശ്രീ എല്ലാം മറന്നിരുന്നു. ഇനി താൻ അറിയാതെ ഒന്നും ഉണ്ടാവില്ലെന്നും അവൻ വിശ്വസിച്ചു.
“എന്താടി പിറു പിടിക്കുന്നെ…?”
“ഒന്നുല്ല…”
അവൾ കെറുവിച്ചു. ടേബിളിൽ വെള്ളം കൊണ്ടു വച്ച് ലൈറ്റ് അണച്ച് ബെഡ് ലാമ്പിട്ട് അവളവന്റെ അടുത്തേക്ക് ഏറി കിടന്നു. മുന്തിരി നിറമുള്ള സ്ലീവ്ലെസ്സ് ഗൗൺ ആണ് വേഷം. ബ്രായും പാന്റിയും ഒന്നുമില്ല. അവന്റെ കൈയ്യിൽ കുത്തിയമർന്ന അവളുടെ മുലക്കണ്ണുകളുടെ സ്പർശനം കൊണ്ടു തന്നെ അവൻ മൂഡായി. അ സമയം അവന്റെ മനസ്സിൽ ഓർമ വന്നത് റിതിൻ അവളുടെ മുലകളെ ഓമനിച്ച രംഗമാണ്. സാമാനം പതിയെ പൊന്താനും തുടങ്ങി. കുറച്ച് താൻ കണ്ടതാണെങ്കിലും അവളുടെ വായിൽ നിന്ന് കേൾക്കാൻ അവന് ത്വര കൂടി.