കുറച്ചു നേരം കൂടെ ഇരുന്നപ്പോയെക്കും മാമിയും സെമിയും കൂടെ പുറത്തു നിന്നും കയറി വരുന്നത് കണ്ടു.
അല്ല നിങ്ങളിത് രണ്ടുപേരും എങ്ങോട്ട് പോയതായിരുന്നു സെമി.
മാമിക്ക് കൂടെ പഠിച്ച കൂട്ടുകാരിയെ കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ അങ്ങോട്ട് പോയതാ.
എന്നിട്ട് കണ്ടോ മാമി.
അതിനു മാമി ഹ്മ്മ് എന്ന് മൂളിക്കൊണ്ട് ഒരു പുഞ്ചിരിയും പാസ്സാക്കി.
ഇത്ര വലിയ കൂട്ടുകാരി ആരാണ് മാമി എന്നുള്ള എന്റെ ചോദ്യം കേട്ട്.
എന്റെ കൂടെ പഠിച്ചതാടാ.
ആരാ സെമി അത്.
നിന്റെ കൂട്ടുകാരൻ ഷബീറിന്റെ ഏട്ടനില്ലേ അവരുടെ വൈഫ്.
ആ അവര് നിങ്ങടെ കൂടെ പഠിച്ചതാണോ.
ഹ്മ്മ് എന്ന് മൂളിക്കൊണ്ട് എന്നെ നോക്കാതെ കണ്ണുകൾ തയെക്ക് പിടിച്ചോണ്ട് നിന്നു.
സെമി അകത്തോട്ടു കയറിയത് ഞാൻ മാമിയുടെ അരികിലേക്ക് നിന്നുകൊണ്ട്. ഫോണിൽ ഭയങ്കര നാക്കാണല്ലോ.
മാമി – അതിന്നു ഒന്ന് എന്നെ നോക്കികൊണ്ട്.
ഓരോന്ന് ചോദികുമ്പോ മറുപടി പറഞ്ഞല്ലേ പറ്റു.
ഞാൻ – ഹോ. അല്ലാതെ.
മാമി – ഫോണിൽ വാ ബാക്കി പറഞ്ഞു തരാം.
ഞാൻ – അതെന്താ നേരിൽ പറഞ്ഞാൽ.
മാമി – നിന്നെ നോക്കാൻ തന്നെ പറ്റുന്നില്ല നിന്റെ ആ ഉണ്ട കണ്ണും.
ഞാൻ – ഹ്മ്മ് അല്ലേലും ഫോണിലൂടെ ആകുമ്പോ എന്തും ചോദിക്കാല്ലോ അല്ലേ മാമി.
മാമി – അങ്ങിനെ എന്തും ഒന്നും കഴിയില്ല. കേട്ടോ.
ഞാൻ – ഹോ നമുക്ക് നോകാം.
അല്ല നിങ്ങൾക്ക് പോകണ്ടേ മാമി.
മാമി – അതെന്തേ ഇവിടെ നിറുത്തില്ലേ നീ.
ഞാൻ – അതെന്തു ചോദ്യമാ. മാമി
ഇവിടെ നൽകുന്നതാണ് എനിക്കും നല്ലത്.
മാമി – ഒളിഞ്ഞു നോക്കാൻ ആയിരിക്കും.
ഞാൻ – ഹോ ഇനിയിപ്പോ ഒളിഞ്ഞു നോക്കേണ്ട ആവിശ്യം ഉണ്ടോ.
മാമി – അല്ലാതെ നീ എങ്ങിനെ കാണും.