Posted by ഞങ്ങൾ 3 മണി ആയപ്പോൾ പോയിട്ട് തിരിച്ചു വന്നപ്പോൾ 5 മണിയോളം ആയിരുന്നു. അപ്പോൾ ഞങ്ങൾ ഉസ്മാനും അമ്മായിയും സംസാരിക്കുന്നതു കണ്ടു.
അമ്മായി: അത് നല്ല കാര്യമല്ലേ. അതിനു ഖദീജക്കു എന്താ പ്രശ്നം.
ഉസ്മാൻ: ഞാൻ പറയാഞ്ഞിട്ടല്ല. അവൾക്കു ഒറ്റയ്ക്ക് പോകാൻ പേടിയായതു കൊണ്ടാണ്.
അമ്മായി: ഞാൻ ഉഷ്ണമോളോടൊന്നു പറഞ്ഞു നോക്കട്ടെ. ഇത് യാത്രക്ക് തന്നെ സമയം എടുകുമല്ലോ.
ഉസ്മാൻ: മതി. പറ്റുമെങ്കിൽ നാളെ പോകാം. ഇല്ലെങ്കിൽ ചേച്ചി ഫ്രീ ആകുമ്പോൾ അന്ന് പോകാം.
അമ്മായി: ആ ദാ ഉഷാമോൾ വന്നല്ലോ. ഞാൻ ചോദിച്ചിട്ടു പറയാം.
ഉസ്മാൻ ഞങ്ങളെ കണ്ടു ഒന്ന് ചിരിച്ചിട്ട് അവിടെ വേറെന്തോ ശ്രദ്ദിച്ചു ചുറ്റിപറ്റി നിന്ന്.
അമ്മായിയും ഞങ്ങളും അകത്തേക്ക് കയറി.
അമ്മായി: ഉഷേ ഉസ്മാന്റെ അമ്മക്ക് തീരെ സുഖമില്ല. കാലുവേദന ആണ്. ഇവിടെ അടുത്ത് കാണിക്കാൻ പറ്റിയ ഡോക്ടർമാരും ഇല്ലല്ലോ. അടുത്ത ടൗണിൽ ഉണ്ട്. എന്നോടൊന്നു കൂടെ ചെല്ലാമോ എന്ന് ചോദിച്ചു. ഞാൻ നാളെ പോയാൽ വൈകീട്ടെ വരാൻ പറ്റൂ. മോൾക്ക് കുഴപ്പം ഇല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ നാളെ പോകാമെന്നു വെച്ചു. എനിക്കും ഒന്ന് കാലു ഡോക്ടറെ കാണിക്കണം.
അമ്മ: ആ അതിനെന്താ അമ്മയ്ക്കും കാണാമല്ലോ.
അമ്മായി: ഞാൻ എന്നാ അവനോടു പറയട്ടെ
അമ്മായി പുറത്തേക്കിറങ്ങി ഉസ്മാനോട് നാളെ രാവിലെ പോകാം എന്ന് പറഞ്ഞു.
എനിക്കപ്പോളെ എന്തോ പന്തികേട് തോന്നി. കാരണം ഇവരുടെ സംസാരം ഒക്കെ ഞാൻ കേട്ടതാണല്ലോ. എനിക്കിതൊന്നും അമ്മായിയോടൊ അമ്മയോടോ പറയാനും പറ്റില്ല. എന്നിരുന്നാലും ഇവരുടെ പ്ലാൻ എനിക്ക് അറിയുകയും ഇല്ല. ജോസഫ് ഉസ്മാനോട് സംസാരിച്ചിട്ടുണ്ടാകാം. ഇവളെ നാളെ കളിക്കണം എന്നു പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിലും അമ്മയെപ്പോലെ ഒരു കുലസ്ത്രീ പോലത്തെ വീട്ടമ്മയെ ഒക്കെ ഒരു ദിവസം കൊണ്ട് മയക്കി വീഴ്ത്താനും കളിക്കാനും ഒന്നും ഇവർ 3 പേരും കൂടിയാലും പറ്റില്ലെന്നെനിക്കറിയാം. പിന്നെ ഫോഴ്സ് ചെയ്താൽ അമ്മയൊക്കെ ബഹളം വെച്ചിരിക്കും. കാര്യം അടുത്ത് ആളുകൾ ഇല്ല എങ്കിൽ കൂടിയും. ജോസഫും ജോര്ജും അമ്മയെക്കുറിച്ചു ഇവൾ ആ ടൈപ്പ് അല്ല എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞതും ഞാൻ കേട്ടതാണ്. നോക്കി വെള്ളമിറക്കൽ എന്നതിനപ്പുറം അവർക്കൊന്നും ചെയ്യാനും കഴിയില്ല എന്നത് അവർക്കും അറിയാം.