ഞങ്ങളുടെ 4 [ജോർദ്ദാൻ]

Posted by

ഞാൻ : ആ അങ്കിൾ ആയിരുന്നോ… ഞാൻ ഭക്ഷണം കഴിക്കുകയായിരുന്നു…

അങ്കിൾ : രാവിലെ എന്താടാ കഴിക്കാൻ…

ഞാൻ കഴിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന പാത്രത്തിലേക്ക് ഒന്ന് പാളി നോക്കിയതിനുശേഷം

അങ്കിൾ : ചപ്പാത്തി ആണല്ലേ….. ഇവരെല്ലാവരും പള്ളിയിൽ നിന്ന് ടൂർ പോയില്ലേ….എന്നെ വിളിച്ചതായിരുന്നു… നമ്മൾക്കൊക്കെ എപ്പോഴാ ലീവ് കിട്ടുന്നതെന്ന് ദൈവത്തിനു മാത്രമേ അറിയുള്ളൂ…

ഞാൻ : ആ…. ആാാ.. അവര് പോയി…. ഇന്നലെ വൈകുന്നേരം പോയതാണ് നാളെ വൈകുന്നേരം എന്തോ എത്താതെഉള്ളൂ എന്നെ പറഞ്ഞത്….

അങ്കിൾ : അവൾ എന്തിയേടാ…

ഞാൻ : അവൾ അലക്കാനുള്ള തുണിയൊക്കെ എടുത്തുകൊണ്ട് പുറകിലേക്ക് പോകുന്ന കണ്ടായിരുന്നു…. വാഷിങ്മെഷീന്റെ അടുത്താണെന്ന് തോന്നുന്നു…..ഞാൻ വിളിക്കാം…

അങ്കിൾ : ഏയ് വേണ്ടടാ ഞാൻ അവളെ അന്വേഷിച്ചു എന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതി….പിന്നെ നിനക്കൊരു കൊറിയർ ഉണ്ട്.. എംബസിയിൽ നിന്നാണെന്നാണ് തോന്നുന്നെ അതിന്റെ മുൻപിൽ ഞാൻ അങ്ങനെ ആണ് കണ്ടത്…. അപ്പോ ഈ അടുത്ത് തന്നെ നീ നാട് വിടൂലെ…..

അങ്കിൾ ഇത് പറയുന്നത് കേട്ടപ്പോൾ എനിക്ക് ആകെ ഒരു മരവിപ്പ് പോലെയായി……
ഇത്രയും നാൾ ഇതിന്റെ പുറകെ നടന്നിട്ട് ഒന്നുമാകാത്തത്…. ഞാനെന്റെ അനിയത്തിയെ സ്നേഹിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഞങ്ങളെ തമ്മിൽ വേർപ്പെടുത്താനായി ദൈവം കരുതിക്കൂട്ടി ഈ സമയത്ത് ഈ അവസരം തന്നതായി ഞാൻ അപ്പോൾ വിചാരിച്ചു….. അപ്പോൾ എനിക്ക് ദൈവത്തിനോട് ദേഷ്യമാണ് തോന്നിയത്…. ആ കവറിൽ എനിക്ക് ജപ്പാനിലേക്ക് പോകാനുള്ള വിസ ആണെന്നുള്ള കാര്യം ഉറപ്പായിരുന്നു….. ഇത് ഇത്ര പെട്ടെന്ന് ശരിയാകും എന്ന് ഞാൻ ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല……ഞാനിത് അവളോട് പറയുമ്പോൾ അവളുടെ വിഷമം എന്തായിരിക്കും എന്ന് എനിക്ക് അപ്പോൾ ഊഹിക്കാൻ സാധിച്ചില്ല….. എന്നിരുന്നാലും ഇത് അവളോട് പറയാതിരിക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോ എന്നായാലും അവൾ ഇത് അറിയില്ല….. ഞാൻ ചെറിയ ചിരി മുഖത്ത് വരുത്തി

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *