“ഓഹ്ഹ് എന്തൊരു പ്ലാനിങ് ആണ്.”
“അതേ.. ഫോൺ വച്ചേ നീ, എന്നിട്ട് നാളത്തേക്ക് പൂറ് തുറക്കാൻ റെഡിയായി കിടന്നൊ..”
സേവിച്ചൻ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു ഡാഷിലേക്കിട്ട്..
————————————————————-
സുഷമ്മ കാലത്തു തന്നെ ഉണർന്നു. നോക്കിയപ്പോൾ കാവ്യ അവളെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു കിടന്നുറങ്ങുക തന്നെയാണ്. സുഷമ്മ മെല്ലെയവളുടെ കൈകൾ എടുത്തു മാറ്റി എഴുന്നേറ്റു. ശേഷം ബാത്റൂമിൽ കയറിയൊന്നു ഫ്രഷായി. തലേന്ന് രാത്രിയിലെ കാര്യങ്ങൾ അവളുടെ മനസ്സിലൂടെ കടന്നു പോയി.
ബാത്റൂമിൽ നിന്നിറങ്ങിയ ശേഷം മുഖം തുടച്ചു കൊണ്ടവൾ കല്യാണിയമ്മയുടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.
വാതിൽ തുറന്നു നോക്കിയപ്പോൾ അമ്മയെ കട്ടിലിൽ കാണാനില്ല. അവൾ മുറിയിലെ ബാത്റൂമിൽ നോക്കി അവിടെയും അവരെ കാണാഞ്ഞപ്പോൾ അവളൊന്നമ്പരുന്നു.
അവൾ വേഗം മറ്റു മുറിയിലും, വരാന്തയിലും, ഹാളിലുമൊക്കെ നോക്കി എങ്ങും കല്യാണിയമ്മയെ കണ്ടില്ല. അപ്പോഴാണ് അടുക്കളയിൽ നിന്ന് പത്രങ്ങളുടെ ശബ്ദം കേട്ടത്. അവൾ വേഗം അടുക്കളയിൽ എത്തി. നോക്കിയപ്പോൾ കല്യാണിയമ്മ പതിവ് പോലെ അടുക്കള ജോലികളിൽ മുഴുകി നിൽക്കുന്നതാണ് കണ്ടത്.
ഇടയ്ക്കൊന്നു വാതിൽക്കലേക്ക് നോക്കിയ കല്യാണി മരുമകളെ കണ്ടു ചിരിച്ചു.
“ആ മോളേഴുന്നേറ്റോ? ദാ കാപ്പി ഫ്ലാസ്കിൽ ഉണ്ട്. വന്നെടുത്തു കുടിച്ചോ?” അടുപ്പിലേക്ക് പാത്രമെടുത്തു വയ്ക്കുന്നതിനിടയിൽ കല്യാണിയമ്മ പറഞ്ഞു.
സുഷമ്മ അത്ഭുതത്തോടെ കല്യാണിയമ്മയെ നോക്കി. ഇന്നലെ ഒന്നും നടന്നിട്ടില്ലെന്ന മട്ടിൽ വളരെ സ്വഭാവികതയൊടെയാണ് അവരുടെ പെരുമാറ്റം.
“അമ്മേ… ” വിളി കേട്ടു കല്യാണിയമ്മ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. അത്ഭുത ഭാവത്തോടെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന മരുമോളെ കണ്ടു.
“എന്താ മോളെ?”
“അല്ല… അമ്മേ.. അമ്മെയ്ക്ക് എങ്ങിനെ ഇങ്ങനെ… ഒന്നും സംഭവിക്കാത്ത പോലെ പെരുമാറാൻ കഴിയുന്നു. ”
“പിന്നെ ഞാൻ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് നടക്കണോ?”
“അല്ലമ്മേ ഞാൻ അതല്ല ഉദ്ദേശിച്ചത്.”
“മോളെ അതിപ്പോ സംഭവിച്ചത് ഓർത്തു ഞാൻ കരഞ്ഞാൽ വെറുതെ നിങ്ങളെ കൂടി വിഷമിപ്പിക്കാം എന്നല്ലാതെ ഒരു കാര്യവുമില്ല. പിന്നെ ഇനിയും അവൻ ഇവിടെ വരും എന്റെ മേൽ കൈവയ്ക്കും. അപ്പോൾ അത് അങ്ങ് മനസ്സ് കൊണ്ട് അംഗീകരിച്ചു കൊടുക്കുക. ഇത് നമ്മളായി വരുത്തി വച്ചതല്ലേ.”