Posted by അമ്മായിയമ്മയുടെ വാക്കുകൾ അവളെ നാണം കൊണ്ട് കൂനിച്ചുഴിയാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചു. അപ്പോഴത്തെ നാട്ടുനടപ്പനുസരിച്ചുള്ള വസ്ത്രമല്ലാത്തതിനാൽ, താനൊരു തെറ്റ് ചെയ്യുകയായിരുന്നോ എന്ന് സാവിത്രിയ്ക്ക് സംശയം തോന്നി.
ദേഷ്യവും സങ്കടവും ഒന്നിച്ച് കവിളിലേക്ക് ഒഴുകിയപ്പോൾ, സാവിത്രി സ്വന്തം മുറിയിലേക്ക് ഓടി. വാതിൽ കുറ്റിയിട്ടു, മുഖം തലയിണയിൽ പൂഴ്ത്തി അവൾ വിതുമ്പാൻ തുടങ്ങി. വൈകുന്നേരം ഉണ്ണി വീട്ടിലെത്തിയപ്പോൾ, മുറിയിൽ നിന്നും തേങ്ങലുകൾ കേൾക്കാമായിരുന്നു.
അമ്മായിയമ്മ കാര്യങ്ങൾ തന്റെ രീതിയിൽ വിവരിച്ചു. പതിവുപോലെ, ആ തമാശക്കഥയിൽ അവരായിരുന്നു നിഷ്കളങ്കയും സഹാനുഭൂതിക്ക് അർഹയുമായ വ്യക്തി. ഉണ്ണിക്ക് ചിരി വന്നു. പക്ഷേ, ചേച്ചിയുടെ മുഖത്തുനോക്കാൻ അവനു ധൈര്യം തോന്നിയില്ല. ആ കണ്ണുകളിൽ പതിഞ്ഞിരിക്കുന്ന നിരാശയും അപമാനഭാരവും അവൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
പതുക്കെ, അവൻ സാവിത്രിയുടെ മുറിവാതിൽക്കൽ ചെന്നു. തുറക്കപ്പെടാത്ത വാതിലിന് പിന്നില്, തേങ്ങലുകൾ വിങ്ങലായി മാറിയിരിക്കുന്നു. അടക്കിവെക്കാൻ പറ്റാത്തൊരു ചിരിയുമായി, സാവിത്രി ഉണ്ണിയെ നോക്കി. അവന്റെ കള്ളത്തരങ്ങളെ അവൾക്ക് നന്നായി അറിയാം. അവൻ അമ്മായിയമ്മയുടെ കണ്ണ് വെട്ടിച്ച്, പാതിരാാത്രി പലഹാരങ്ങൾ അടിച്ചുമാറ്റുന്നത് എല്ലാം അവൾ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. എങ്കിലും, ആ വികൃതികളെ അവൾ ഒരുതരം കുസൃതിയായിട്ടേ കണ്ടിട്ടുള്ളൂ.
“ഇതെന്താ, അങ്ങനെ നോക്കുന്നത്?” ഉണ്ണി കള്ളച്ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു. പിന്നെ തമാശയെന്ന രീതിയിൽ എഴുന്നേറ്റ്, മുറി മുഴുവൻ നടന്നു. തന്നെത്തന്നെ രസിച്ചുകൊണ്ട്, അവൻ ചോദിച്ചു, “ശരിയായിട്ടുണ്ടോ ഈ ഡ്രസ്സ്?”
“ഉം”, സാവിത്രി ലജ്ജയോടെ പിറുപിറുത്തു. കണ്ണുകളിൽ ഒരു കള്ളച്ചിരി ഒളിപ്പിച്ച്, അവൾ ചോദിച്ചു, “ഇനി അത്താഴം വേണോ?”
“പറ്റില്ല…” ഉണ്ണി തൊണ്ട ഞെരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. പെട്ടെന്ന്, ചേച്ചിയെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കികൊണ്ട് തുടർന്നു, “പഠിപ്പിക്കലൊന്നും നടക്കില്ല… കഴിക്കാൻ തന്നേ വേണം…”
സാവിത്രിക്ക് ചിരി അടക്കാനായില്ല. അവൾ തന്റെ ‘വിപ്ലവം’ ആരംഭിച്ചു. അലമാരയുടെ പൂട്ട് തிறന്നു, അവൾ ഏതാനും പലഹാരപ്പൊതികളുമായി കട്ടിലിലേക്ക് തിരിച്ചുവന്നു.
ഉണ്ണി അവളുടെ അവിചാരിതമായ കുസൃതിയെ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കിനിന്നു. പറ്റുന്നതെല്ലാം സാവിത്രി കട്ടിലിലേക്ക് ‘കൊള്ളയടിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് അവൻ മനസ്സിലാക്കി. പിന്നെ രണ്ടുപേരും കുട്ടികളെപ്പോലെ കിടക്കയിൽ കിടന്ന് തിന്നാൻ തുടങ്ങി. സ്വന്തം വീടിനുള്ളിൽ ചെറുതെങ്കിലും ഒരു സ്വതന്ത്രപ്രഖ്യാപനം പോലെയായിരുന്നു അതവർക്ക്.
പലഹാരങ്ങൾ തീർന്നപ്പോൾ, ഇരുവരും കിടക്കയിൽ അങ്ങനെ കിടന്നു. നിശബ്ദതയുടെ പുതപ്പണിഞ്ഞ രാത്രിയിൽ, അവർക്കിടയിൽ ഒഴുകുന്നത് വല്ലാത്തൊരു ആത്മബന്ധത്തിന്റെ ഊഷ്മളതയായിരുന്നു.