സാവിത്രിയും ഉണ്ണിയും 1 [Adam]

Posted by

“നഗരത്തിൽ ഒരു ജോലിയുണ്ടാക്കാൻ ഭാസ്കരേട്ടൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്… പ്രതീക്ഷിക്കാം,” ഉണ്ണി ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ പറഞ്ഞു. എങ്കിലും, അതൊരു മങ്ങിയ പ്രതീക്ഷയുടെ നേർത്ത വെളിച്ചം മാത്രമാണെന്ന് അവന് അറിയാമായിരുന്നു.

മൗനം നടുമുറ്റത്തെ പുതപ്പായി പരന്നു.

“ചേച്ചീടെ നിറഞ്ഞ യൗവ്വനവും പാഴായിപ്പോകുന്നു…” ഉണ്ണിയുടെ ശബ്ദത്തിൽ വേദനയുണ്ടായിരുന്നു. മാറ്റങ്ങളുടെ കാറ്റിൽപ്പെട്ട് തന്റെ ചേച്ചി അനുഭവിക്കുന്ന നോവുകളെ അവൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. മുപ്പതുകളെ തെല്ല് ഭയത്തോടെയാണ് സ്ത്രീകൾ കാണുന്നതെന്ന സത്യം അവനെ അലട്ടി.

“ഇതെല്ലാം വിധി, ഉണ്ണി… ഒരു നല്ല ചെറുക്കനെ കണ്ടുപിടിച്ചുകൊടുത്താൽ ചേച്ചി പോകും. വിഷമിക്കാതെ,” അവൾ വാക്കുകൾക്ക് ബലം നൽകാൻ ശ്രമിച്ചു. പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിലുള്ള സംസാരത്തിൽ എങ്കിലും അവർക്കെല്ലാം അറിയാമായിരുന്നു, വലിയവീട്ടിലേക്ക് വരൻമാരൊന്നും കടന്നു വരാൻ സാധ്യതയില്ലെന്ന്.

“ലക്ഷ്മിക്കുട്ടിക്ക് ഒരു കല്ല്യാണാലോചന… നല്ല സ്ഥലമാ…” അമ്മായിയമ്മ തുടങ്ങിയെങ്കിലും മുഴുമിപ്പിച്ചില്ല. കണ്ണുകൾ തുളുമ്പി.

ഉണ്ണിയും സാവിത്രിയും ഒരുമിച്ചു ലക്ഷ്മിക്കുട്ടിയെ നോക്കി. പ്രായത്തിന്റെ തുടിപ്പുകളും പ്രണയ സ്വപ്നങ്ങളുമായി പതിനെട്ടാം വയസ്സിലെ പെൺകുട്ടി. അവർ ചിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു, പക്ഷേ ആ ചിരികൾ പൂർണ്ണമായിരുന്നില്ല.

“പെണ്ണുങ്ങൾക്ക് പ്രായം കൂടിയാൽ ആലോചനകൾ കുറയും, വിവാഹമൊക്കെ ബുദ്ധിമുട്ടാകും…” അമ്മായിയമ്മയുടെ ശബ്ദം താഴ്ന്നുവന്നതേയുള്ളൂ.

അവിചാരിതമായി, ലക്ഷ്മിക്കുട്ടിയുടെ കൈകൾ ഉണ്ണിയുടെ നേരെ നീണ്ടു. നേർത്ത വിരലുകൾ അവന്റെ കൈകളിൽ തൊട്ടതും, അവളുടെ കണ്ണുകൾ പൊടുന്നനെ നിറഞ്ഞൊഴുക്കി. അവളുടെ നോട്ടത്തിൽ നിസ്സഹായതയായിരുന്നു.

“കരയാതെ ലക്ഷ്മിക്കുട്ടീ… എല്ലാം ശരിയാകും. ” ഉണ്ണി ശബ്ദം താഴ്‌ത്തി പറഞ്ഞെങ്കിലും, ആ വാക്കുകളിൽ അടങ്ങിയ ആത്മവിശ്വാസം അവന്റെ ദൃഢനിശ്ചയത്തെ പ്രതിഫലിപ്പിച്ചു. അവന്‍റെ മനസ്സിൽ, തകർന്നുപോകുന്ന വലിയവീടും, സ്വപ്നങ്ങള്‍ക്കു ചിറകു മുളയ്ക്കാത്ത തന്‍റെ പെങ്ങൾമാരും കനൽക്കട്ടകളായി ജ്വലിച്ചു നിന്നു.

രാത്രി കനംവെച്ചപ്പോൾ, ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ വലിയൊരു കരിമ്പടം നടുമുറ്റത്തെ പൊതിഞ്ഞു. പക്ഷേ, ആ ഇരുട്ടിലും അവർക്കിടയിൽ ഒരു പ്രതീക്ഷയുടെ തുടിപ്പ് നിലനിന്നിരുന്നു. വലിയവീട്ടിലെ പ്രതാപം നഷ്ടപ്പെട്ടെങ്കിലും, അവരുടെ കൂട്ടുകെട്ടിൽ, പരസ്പരമുള്ള സ്നേഹത്തിലും പിന്തുണയിലും, അടങ്ങാത്തൊരു ആത്മവിശ്വാസമുണ്ടായിരുന്നു. നാളെകള്‍ കൊണ്ടുവരുന്ന വെല്ലുവിളികളെ അതിജീവിക്കാനുള്ള, ഒളിമങ്ങാത്തൊരു ആഗ്രഹം.

തറവാടിന്റെ ഉമ്മറപ്പടി കടന്ന് ഒരു വരനൊരുക്കം വന്നപ്പോൾ, വലിയവീട്ടിലെ പ്രതീക്ഷകൾ മങ്ങിയ വെളിച്ചമെങ്കിലും തെളിഞ്ഞു. പക്ഷേ, എല്ലാവരെയും ആ കാര്യം ഒരു തരം സങ്കടക്കടലിലാക്കി. അമ്മായിയമ്മയുടെ ദൂരബന്ധുവാണ് പെണ്ണുകാണലുമായി എത്തിയത്. ചെറുക്കൻ നല്ല ജോലിക്കാരൻ, നഗരത്തിൽ സ്ഥിരതാമസം. പ്രായത്തിന്റെ പടികൾ ചവിട്ടിത്തുടങ്ങിയ സാവിത്രിയെ വീട്ടുകാർ പെണ്ണുകാണാൻ വിളിച്ചിട്ടുപോലുമില്ല. പെണ്ണിനെ കാണാനാണെങ്കിലും, അവളെപ്പറ്റിയുള്ള വിവരങ്ങൾ കേട്ടപ്പോൾ, സാവിത്രിയുടെ മനസ്സിൽ ഒരു നീറ്റലുണ്ടായി. പ്രായം കുറഞ്ഞ, കൊഞ്ചലുകൾ നിറഞ്ഞ ലക്ഷ്മിക്കുട്ടിയെയാണ് ആ കുടുംബം ആഗ്രഹിച്ചത്.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *