അവൾ കുളിച്ചു തല തുവർത്തിക്കൊണ്ടു മുറ്റത്തു നിൽക്കുന്നു. കുറെ നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ ഞാൻ നിന്നിടത്തേയ്ക്കു നോക്കി. ഞാൻ കൈ കാട്ടി അവളെ വിളിച്ചു.
അവൾ നാലുപാടും നോക്കിയിട്ടു വീടിനുള്ളിലേക്ക് കയറി.
ഊക്കാനുള്ള പ്രതീക്ഷയുടെ വിരഹം അനുഭവിച്ചവർക്കേ മനസിലാകൂ. ആ വിരഹത്തിനു ഒരു പ്രത്യേക സുഖം തന്നെയാണ്. ഏറെ ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടവരോടാണോ പിന്നെ പറയുകയും വേണ്ടാ.
സ്നേഹമുള്ള സ്ത്രീകളോട് മാത്രമേ എനിക്ക് സംഭോഗം ചെയ്യാൻ തോന്നൂ. അതുകൊണ്ടു ഞാനൊരിക്കലും വേശ്യകളെ ഭോഗിച്ചിട്ടില്ല.
വളരെ ദരിദ്രരായ ഒരുപാട് വേശ്യകളുള്ള സ്ഥലമായിരുന്നു എന്റെ നാട്. ആ ദാരിദ്ര്യത്തിൽ നിന്നും ഉയർന്നു വന്ന പല വേശ്യകളും എന്റെ നാട്ടിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. ചില വേശ്യകൾ ഒരാളുമായി മാത്രമേ ബന്ധപ്പെടാറുള്ളു. അതിനു കാരണം ആ ഒരാൾ എന്ന മനുഷ്യന്റെ സ്വാർത്ഥത മാത്രമായിരിക്കും.
അവളതെല്ലാം മുതലെടുക്കുകയും ചെയ്യുമായിരുന്നു.
അന്നത്തെ കാലത്തു വേശ്യ കാർന്നു തിന്ന ജീവിതമെന്നാൽ അത്തരം ആൾക്കാരുടെ സ്വത്തും ധനവുമെല്ലാം പലരീതിയിൽ അവർ കൈക്കലാക്കുകയും പണമെല്ലാം തീർന്നു കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ അടുത്ത ഇരയെ പിടിക്കുകയും ചെയ്യും. അത്തരം പെണ്ണുങ്ങൾ അന്നും ഇന്നും നമ്മുടെ നാട്ടിലൊക്കെയുണ്ട്.
സമയം നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ആകാശത്തു അലക്ഷ്യമായി മുന്നേറിപ്പോകുന്ന മേഘക്കൂട്ടങ്ങൾ.
കാത്തിരിപ്പിനൊടുവിൽ അവൾ വന്നു. നെറ്റിയിൽകൂടി തലയിൽ ഉണങ്ങാത്ത തുവർത്തുകെട്ടി ചുറ്റുപാടും വീക്ഷിച്ചുകൊണ്ടു അവൾ അടുത്തുവന്നപ്പോൾ കാത്തിരിപ്പിന്റെ മുഷിച്ചിലിൽ നിന്ന് ഭയത്തിന്റെ നെഞ്ചിടിപ്പിലേയ്ക്ക് മാറി. ഹാഫ് പാവാടയും ബ്ലൗസുമായിരുന്നു അവളുടെ വേഷം. മുലഞെട്ടുകൾ ബ്ലൗസിന് പുറത്തേയ്ക്കു കൂർത്തു നിൽക്കുന്നു.
വീടുകളൊക്കെ അൽപ്പം അകലെയാണെങ്കിലും ആരാനും കാണുകയോ അറിയുകയോ ചെയ്താൽ ആകെ നാണക്കേടാകും. ഇന്നത്തെപോലെ ആയിരുന്നില്ല അന്ന്.
ആരെങ്കിലും അടുത്തെവിടെയെങ്കിലും ഒണ്ടോ എന്ന് ഞാൻ ചുറ്റുപാടും നോക്കി. അവിടെങ്ങും ആരും ഇല്ല.
തുറന്നിട്ടിരുന്ന ഷെഡിന്റെ വാതിലിലേക്ക് ഞാൻ കൈ കാണിച്ചു.
വിമല അതിനുള്ളിൽ കയറി. വീണ്ടും ഞാൻ അവിടൊക്കെ നോക്കി നിന്നിട്ടു വാതിലടച്ചു വെളിയിൽ നിന്നും പൂട്ടി.
ആശ്വാസമായി.
പിന്നീട് അൽപ്പനേരം കൂടി അവിടൊക്കെ ചുറ്റിപ്പറ്റി നിന്നു.
അതിനുശേഷം തെക്കേപ്പുറത്തെ ജനലിൽകൂടി ഞാൻ അകത്തു കടന്നു ജനലിനു കൊളുത്തിട്ടു.
ഏതായാലും ആരും കണ്ടില്ലെന്നാ തോന്നുന്നത്.