ഹാജി : എന്ന മോൾ പോയി കിടന്നോ, ഈ മഴയത് ഇവിടെ ഇരിക്കണ്ട പോരാത്തതിന് നല്ല ഇടിയും മിന്നലും ഉണ്ട്..
റംല : ഉപ്പ പൊയ്ക്കോ, ഞാൻ പോയി കിടന്നോള്ളാം…
പോവാൻ തിരിഞ്ഞു നിന്ന സലാം ഹാജി ഒരു നിമിഷം ഒന്ന് ആലോചിച്ചു… റംലക് നേരെ തിരിഞ്ഞു…
ഹാജി : മോളെ??
റംല : എന്താ ഉപ്പ??
ഹാജി : ഉപ്പാക് ചോദിക്കാനുള്ള അവകാശം ഉണ്ടോ എന്ന് അറിയില്ല എന്നാലും മോളുടെ മുഖം കണ്ടാൽ ചോദിക്കാതിരിക്കാൻ പറ്റില്ല, മോളുടെ മനസ്സിൽ എന്തെങ്കിലും സങ്കടം ഉണ്ടോ?? എന്തുണ്ടെങ്കിലും സ്വന്തം ഉപ്പയോടെ പറയുന്നപോലെ എന്നോട് പറഞ്ഞോ, പരിഹാരം കാണാൻ പറ്റിയാൽ ഞാൻ കാണും..
റംല ഒന്നും മിണ്ടാതെ ചവടക്കിയിലേക് നോക്കി നിന്നും…
ഹാജി : മോളെ??
ഹാജിയുടെ രണ്ടാമത്തെ മോളെ വിളി കേട്ടതും, റംല ഉള്ളിൽ ഒതുക്കിയ സങ്കടങ്ങൾ അണ പൊട്ടി, അവൾ ഹാജിയെ കെട്ടിപിടിച്ചു കരയാൻ തുടങ്ങി…
ഇത്രയും നേരം മോളെ എന്നാണ് വിളിച്ചതെങ്കിലും അവളുടെ തുടുത്ത രണ്ട് മുലകൾ ഹാജിയുടെ നെഞ്ചിൽ അമരുമ്പോൾ വർഷങ്ങളായി ഹാജിയുടെ മനസ്സിൽ ഉറങ്ങി കിടന്ന പുരുഷൻ ഉണർന്നു, ഹാജി പോലും അറിയാതെ ഹാജിയുടെ കൈകൾ റംലയെ ആലിംഗനം ചെയുന്നത് ഹാജി അറിഞ്ഞു… പക്ഷെ അതിൽ കൂടുതൽ ആവാതെ ഹാജി സ്വയം നിയന്ദ്രിച്ചു…2 മിനുട്ട് കെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞ ശേഷം റംല തന്നെ പിടി വിട്ടു..
റംല : അറിയില്ല ഉപ്പ, എപഴും മനസിന് ഒരു ഉണർവ് ഇല്ല, കാരണം ഇല്ലാതെ സങ്കടം വരുന്നു, വെറുതേ ഇരുന്ന് കരയാൻ തോന്നുന്നു, ഉറക്കം വരുന്നില്ല, എനിക്ക് എന്താ ചെയ്യേണ്ടതെന്ന് അറിയില്ല ഉപ്പ..
റംല വീണ്ടും കരയാൻ തുടങ്ങി..
ചെറിയൊരു ഡിപ്രെഷൻ സ്റ്റേജ് ആണെന്ന് ഹാജിക് കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ മനസിലായി, ഒന്ന് ഉഷാറായാൽ ഒക്കെ മാറിക്കോളും എന്ന് ഹാജിക് നല്ല ഉറപ്പായിരുന്നു..
ഹാജി : ആയേ… ഇതിനാണോ മോൾ കരയുന്നെ, ഇത് ഒന്നും ഇല്ല മോളെ, വെറുതെ ഇരുന്ന് ഓരോന്നു ആലോചിക്കുന്നത് കൊണ്ടാണ്, ആട്ടെ മുബഷിർ വിളിച്ചില്ലേ (റംലയുടെ ഭർത്താവ് /ഹാജിയുടെ ഇളയ മകൻ )..