Posted by ” എന്നാ ഞങ്ങള് പൊക്കോട്ടെ മാമാ.. എനിയും വൈകിയാൽ ബസ്സ് കിട്ടത്തില്ല.. ” ഐശ്വര്യ പറഞ്ഞു.
” ശെരി മക്കളെ നിങ്ങള് പോയിട്ട് വാ.. ” കേശവൻ അവരെ യാത്ര അയച്ചു.
ഐശ്വര്യയും, നമിതയും ദൂരേക്ക് പോകുന്നതും നോക്കി അയാളിരുന്നു. ഇരുവരുടെയും പിന്നെഴക് കൊള്ളാം. ഐശ്വര്യക്ക് ഉള്ളതിനേക്കാൾ അല്പം വലുപ്പക്കൂടുതലാണ് നമിതയുടെ ചന്തിക്ക്. ഇതുവരെ സ്വന്തം കൊച്ചുമക്കളെ പോലെ കണ്ടിരുന്ന രണ്ട് പിള്ളേരെ ഇപ്പൊ താൻ വേറൊരു രീതിയിലാണ് കാണുന്നതെന്ന സത്യം മനസ്സിലാക്കിയപ്പോൾ അയാൾക്ക് സ്വയം വെറുപ്പ് തോന്നി. തനിക്ക് ഇത്തരത്തിലുള്ള മോശം ചിന്തകൾ വരാൻ കാരണം രാഘവൻ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളാണെന്ന് ഓർത്തപ്പോൾ വല്ലാത്ത മനോവിഷമമുണ്ടാക്കി. എനി ഇതുപോലുള്ള ചിന്തകൾ തന്റെ മനസ്സിൽ ഉണ്ടാവരുത് അയാൾ ദൃഢനിശ്ചയം എടുത്തു.
മാസങ്ങൾ കടന്നുപോയി വിഷുവിന് എനി 3 ദിവസം മാത്രം.
” ഇപ്പൊ കുറേ ആയല്ലോ രാഘവനെ ഈ വഴിക്കൊക്കെ കണ്ടിട്ട്… എന്തുപറ്റി താൻ വല്യ തിരക്കിലാണോ..? ” കേശവൻ ചോദിച്ചു.
” തിരക്കൊന്നുമല്ല കേശവാ.. ഇപ്പൊ മിക്കവാറും സമയം ഞാൻ വീട്ടി തന്നെയാ.. ” രാഘവൻ മറുപടി നൽകി.
” എന്ത് പറ്റി എന്നെപ്പോലെ ദേഹം വയ്യാതായൊ നിനക്കും..? ”
” ഒരു വയ്യായികയുമില്ല ശരീരമൊട്ടാകെ നല്ല ആശ്വാസം മാത്രം…” അയാൾ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
” നീ അന്ന് പറഞ്ഞ മീനാക്ഷി കൊച്ചിന്റെ കാര്യം എന്തായി..? അവളിപ്പോ നിന്നെ പേടിച്ച് വീട്ടിലേക്കൊന്നും വരാറുണ്ടാവില്ല അല്ലെ..? ”
” അതെന്താ അങ്ങനെ ചോദിക്കാൻ കാരണം..? ”
” അന്ന് നീ ഒരു മൃഗത്തെ പോലെയല്ലേ അവളോട് പെരുമാറിയത്.. അത്കൊണ്ട് ചോദിച്ചതാ.. ”
” ആദ്യത്തെ കളി ഞാൻ ഇച്ചിരി ഓവറായിരുന്നു, അത് സമ്മതിക്കുന്നു. പക്ഷെ പിന്നത്തെ കളി, ഞാൻ അവളെ ശെരിക്കും സ്വർഗ്ഗം കാണിച്ചു…” രാഘവൻ ചെറു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
” അപ്പൊ നീ അവളെ വീണ്ടും കളിച്ചോ..? ഈ കൊച്ച് പിള്ളേരെ ഭീഷണിപ്പെടുത്തി കളിക്കുന്നത് അത്ര ശെരിയായ ഏർപ്പാടല്ല.. ” കേശവൻ ഇച്ചിരി ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.