Posted by അല്ല ഈ രാത്രിയിൽ ഇപ്പോൾ ഇത് എങ്ങിട്ടേക്കാ പോവുന്നത്?
ഞാൻ : ഒന്ന് ഔസപ്പ് അച്ഛന്റെ അടുത്തുവരെ പോവണം. എന്താണന്നു അറിയില്ല മനസ്സിനൊരു സമാധാനവുമില്ല അച്ഛന്റെ അടുത്തുപോയി ഒന്ന് സംസാരിച്ചാൽ ചിലപ്പോൾ ശെരിയാവും അതാ.
അച്ഛൻ : ആണോ എന്നാൽ പോയിട്ട് വാ.
ആ പിന്നെ എന്നാ മോൻ ഒരു കാര്യം ചെയ്യ് ഞങ്ങൾക്ക് എന്തായാലും നാളെ രാവിലെ ഇവിടുന്ന് പുറപ്പെടണം അതുകൊണ്ട് മോൻ തിരിച്ചു വരുമ്പോൾ ഔസപ്പ് അച്ഛനെയും ജൂലിയെയും കൂടി കൂട്ടുവോ? അല്ല അതാകുമ്പോൾ രാവിലെ നേരിട്ട് ഇവിടുന്നെ അങ്ങോട്ടേക്ക് പോവാല്ലോ 😊.
ഞാൻ : ആ ഞാൻ കൂട്ടാം. ജൂലിയെ വിളിച്ചിട്ട് ഞാൻ വിളിക്കുമ്പോൾ ഒന്ന് ഫ്ലാറ്റിൽ നിന്നും താഴേക്ക് വന്നു നിൽക്കാൻ പറയണം.
അച്ഛൻ : ആ അത് ഞാൻ പറഞ്ഞേക്കാം.
ഞാൻ : എന്നാൽ ഞാൻ പോയിട്ട് വരട്ടെ..
അച്ഛൻ : ശെരി. സൂക്ഷിച്ചൊക്കെ പോണം കേട്ടോ 🙂
ഞാൻ : ആ ശെരി. 😊
എന്റെ കൂടെ തന്നെ കാറിനടുത്തുവരെ വന്ന ശേഷം വണ്ടിയിലേക്ക് കയറിയ എന്നോടായി അച്ഛൻ പറഞ്ഞു. പക്ഷെ അപ്പോഴും ഞങ്ങളുടെ ഈ സന്തോഷത്തോടെയുള്ള ജീവിതം ഇനി അധികകാലം ഉണ്ടാവില്ല എന്ന് ഞങ്ങൾ രണ്ടാളും അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല എന്നതാണ് സത്യം. ഒരുപക്ഷെ എന്റെയുള്ളിൽ എനിക്ക് ജീവൻ നൽകി ലയിച്ചിരിക്കുന്ന വിജയ് അപകടം വരുന്നുണ്ടെന്ന് സൂചന നൽകിയതായിരിക്കും മനസ്സിന്റെ അസ്വസ്ഥത. പക്ഷെ അപ്പോൾ അതൊന്നും എനിക്ക് മനസ്സിലായിരുന്നില്ല.
ഞാൻ വണ്ടിയുമായി പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങുന്നത് നോക്കി നിൽക്കുന്ന അച്ഛനെയും വീടിന്റെ പടിവാതിൽക്കൽ നിൽക്കുന്ന അമ്മയെയും ഞാൻ സൈഡ് ഗ്ലാസ്സിലൂടെ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
*വിഷ്ണു വണ്ടിയുമായി പുറത്തേക്ക് പോയത് നോക്കി നിൽക്കുന്ന മാധവനോടായി ജയശ്രീ സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി.
ജയശ്രീ (അമ്മ) : അല്ല മോൻ ഈ രാത്രിയിൽ എങ്ങോട്ടേക്കാ പോയത്?