നായിന്റെ മോനേ… ആളോഹ്…
ശബ്ദം കേട്ട് ഫോണിലേക്ക് നോക്കി കരഞ്ഞ കണ്ണും ദേഷ്യവും ക്രൂരവുമായ മുഖത്തോടെ നിൽക്കുന്ന അഫിയെ ആണ്
എടീ… അവൻ
അവൾ ബാക്ക് ക്യാമറ ഓൺ ആക്കി
അടിവയറിൽ കൈ വെച്ചുകൊണ്ട് പേടിയോടെ അവളെ നോക്കുന്ന അവന് താഴെ മൂത്രം തളം കെട്ടി കിടക്കുന്നു
അഫീ…
അവൾ ക്യാമറ തിരിച്ചു
മതി
അവൾ രൂക്ഷമായി അവനെ നോക്കി
നക്കി തുടക്ക് നായെ ഒരു തുള്ളി ഇവിടെ കണ്ടാൽ
മതി യെടീ…
അവൾ തിരിച്ചു നടന്നു ബെഡിൽ വന്നിരുന്നു
ഇക്കാ… എനിക്ക് ഭ്രാന്തവുന്നു…
പൊന്നൂസേ… നീ ടെൻഷൻ ആവല്ലേ…
അവൾ പൊട്ടിക്കരയാൻ തുടങ്ങി
കുഞ്ഞൂ… കരയല്ലേ മോളേ… നീ കരയുന്നത് കാണാനെനിക്ക് വയ്യ
നമ്മളെ ലൈഫിൽ ഈ പന്നി വന്നില്ലേൽ എത്ര നന്നായേനെ നിനക്കുള്ളതല്ലേ ഞാൻ ആ എന്നെ ഇവൻ…
ഇടറിയ ശബ്ദത്തോടെ പറയുന്ന അവളുടെ മുഖത്ത് പക നിറയുന്നതും ബെഡിൽ നിന്നും ഇറങ്ങുന്നതും കണ്ട്
അഫീ… അവിടെ ഇരിക്ക്…
ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങിയ അവൾ വീണ്ടും ബെഡിലേക്ക് കയറിയിരുന്നു
മോളേ…
മ്മ്…
ഞാൻ പെട്ടന്ന് വരാൻ നോക്കാം… വന്നിട്ടിപ്പോ ഒരു മാസം ആവുന്നല്ലേ ഉള്ളൂ ഒരു രണ്ട് മാസം കൂടെ അതിനുള്ളിൽ ഞാൻ ഉറപ്പായും വരാം
ഇനിയും രണ്ട് മാസമോ… എനിക്ക് വയ്യിക്കാ… ഒന്നും വേണ്ടെനിക്ക് ഒരു പ്രാവശ്യം കൂടെ ഇക്കാന്റെ നെഞ്ചിൽ ചേർന്നൊന്ന് നിന്നാൽ മതി… എന്നെ ഒന്ന് ചേർത്തു പിടിച്ചാൽ മതി… സങ്കടം തീരുംവരെ ഇക്കാന്റെ നെഞ്ചിൽ ചേർനൊന്നു കരഞ്ഞാൽ മാത്രം മതിയെനിക്ക്
കുഞ്ഞൂ…
മ്മ്…
എനിക്ക് ജീവിതകാലം നീ കൂടെ വേണം…
എനിക്ക് ജീവനുള്ള കാലത്തോളം ഞാൻ നിങ്ങളതാണ്
ഉംംംംംംംമ്മ…
ഉംംംംംംംമ്മ…
ഒന്ന് ചിരിച്ചേ…
അവൾ എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി…
ചിരിക്കെടീ…
അവൾ ചെറുതായി ചിരിച്ചു
കവിളിൽ ഒലിച്ചിറങ്ങിയ കണ്ണുനീരിന്റെ നനവുമാറാതെ കലങ്ങിയ കണ്ണുകളും ചുവപ്പ് പടർന്ന മുഖവുമായി അവളുടെ മുഖത്തെ കൃത്രിമ ചിരികണ്ട്
ഭേഷായിരിക്ക്ണു… ഇതിലും നല്ലത് ആ കരച്ചിൽ തന്നെ ആരുന്നു
അവൾ ചിരിയോടെ എന്നെ നോക്കി “പോടാ”