Posted by അയ്യർ സാർ: ആ,, രാകേഷ്,, എന്തായാലും നീ ഇപ്പോൾ ഇങ്ങോട്ടു വന്നത് നന്നായി,,, ദേ,, കണ്ടില്ലേ? (തറയിൽ കിടക്കുന്ന എൻ്റെ സാരിയിലേക്കും, മറ്റു വസ്ത്രങ്ങളിലേക്കും ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു കൊണ്ട്) ചിത്രമോളുടെ വസ്ത്രങ്ങളെല്ലാം നനഞ്ഞിരിക്കുവാ, നീ ഇതെല്ലാതും എടുത്തു കൊണ്ട് പോയി ആ ബാൽകണയിൽ ആറാൻ ഇട്ടേക്കു,,
അയ്യർ സാറിന്റെ ആ വാക്കുകൾ കേട്ട് കഴിഞ്ഞിട്ടും, വീണ്ടും രാകേഷ് എൻ്റെ നേർക്കു ഒന്നൂടെ ഒന്ന് നോക്കി, എന്തോ ഒരു സ്വപ്നത്തിൽ എന്ന പോലെ,,,
അൽപ സമയത്തിന് ശേഷം സ്വബോധത്തിലേക്കു തിരിച്ചു വന്ന ‘രാകേഷ്’ അല്പം കുനിഞ്ഞിരുന്നു തറയിൽ കിടക്കുന്ന എൻ്റെ വസ്ത്രങ്ങൾ എടുക്കാൻ തുടങ്ങി, പക്ഷെ അപ്പോഴും അവൻ്റെ നോട്ടം നഗ്നമായ എൻ്റെ മാറിലേക്ക് തന്നെ ആയിരുന്നു,,
വസ്ത്രങ്ങൾ എല്ലാം എടുത്തു കഴിഞ്ഞു, മുറി വിട്ടു പോകാൻ തുനിഞ്ഞ ‘രാകേഷ്’ ആ മുറിവാതിലിൻറെ അടുത്തെത്തിയതും, പുറത്തേക്കു പോകാതെ നമ്മൾക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു നിന്ന് കൊണ്ട് വീണ്ടും എൻ്റെ നേർക്കു നോക്കി, എന്തോ സംശയിച്ചു നിക്കുന്ന കണക്കെ
ഇത് കണ്ട ‘സോമൻ’ ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു “എൻ്റെ രാകേഷേ, നീ ഇപ്പൊ പോ,, നമ്മള് ‘കളിച്ചു’ കഴിഞ്ഞ ശേഷം നിനക്കുള്ളത് തരും, അപ്പൊ വിളിക്കാം”
പക്ഷെ എന്നിട്ടും, രാകേഷിൻറെ മുഖത്തു ഒരു തൃപ്തി കണ്ടില്ല, അൽപ സമയത്തെ നിശബ്ദദയ്ക് ശേഷം ‘രാകേഷ്’ അല്പം മടിയോടെ വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞു,,
“അല്ലാ,, അതല്ല സാറെ,, ചേച്ചിടെ പാവാടയും നല്ല പോലെ നനഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, അതും ഊരിത്തന്നാൽ ഇതിൻറ്റെ കൂടെ തന്നെ അതും വിരിച്ചിടായിരുന്നു”!!
സത്യത്തിൽ രാകേഷിന്റെ ആ വാക്കുകൾ കേട്ടതും, എന്റെയുള്ളിൽ കൊള്ളിയാൻ മിന്നി, എനിക്ക് അപ്പോൾ അവനോടു തോന്നിയ ദേഷ്യം! എൻ്റെ ഈശ്വരാ,,
രാകേഷിന്റെ വാക്കുകൾ ശിരസ്സാ വഹിച്ചു കൊണ്ട് അയ്യർ സാർ ഉത്തരവിട്ടു,,
“ആഹ്,, ആ ചെറുക്കൻ പറഞ്ഞത് നേരാ,, രാഘവ,, അതും കൂടെ അങ്ങ് ഊരിക്കൊടുത്തേക്കു”
എന്നിൽ ആകെ ബാക്കി കിടക്കുന്ന പാവാട കൂടി ഊരിക്കളയാൻ രാഘവൻ വരുന്നത് കണ്ടതും, അയ്യോ പ്ളീസ് അത് വേണ്ട എന്നും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ‘ഞാൻ’ സോമൻറെ പിടിയിൽ നിന്നും കുതറി മാറി ഓടി രക്ഷപെടാൻ ശ്രമിച്ചു,,