Posted by പക്ഷെ, പോകുന്നതിനു മുമ്പായി ‘മാളു’ എൻ്റെ അടുത്തേക് നടന്നു വരുന്നത് കണ്ടു
ഞാൻ കരുതി, അവളെ രക്ഷിക്കാൻ ഒപ്പം വന്ന ഞാൻ കെണിയിൽ അകപ്പെട്ടതിൽ എന്നോട് ക്ഷമ പറയാനോ മറ്റോ ആയിരിക്കുമെന്നാ,, എന്നാൽ അത് അങ്ങനെ ആയിരുന്നില്ല
‘മാളു’ എൻ്റെ കാതോരം വന്നു സ്വകാര്യം ഓതി “ചേച്ചി പേടിക്കണ്ട,, ആരും ഒന്നും അറിയില്ല,, ജസ്റ്റ് എൻജോയ്”!!
സത്യത്തിൽ എന്നോട് ആ വാക്കുകൾ പറഞ്ഞു പുറത്തേക്കു പോയ മാളുവിനെ എനിക്ക് ആശ്ചര്യത്തോടെ നോക്കി നിൽക്കാനേ സാധിച്ചുള്ളൂ!!
‘മാളു’ മുറി വാതിൽ ചേർത്തടച്ചു പുറത്തേക്കു പോയതും ഇവരുടെയെല്ലാം മട്ടും ഭാവവും മാറിത്തുടങ്ങി,,
അപ്പോഴുള്ള കാഴ്‌ച എങ്ങനെയെന്നാൽ,,,
ആർത്തി പിടിച്ച ഒരു ചെന്നായക്കൂട്ടം എൻ്റെ ചുറ്റിലും നിന്നു കാമം കത്തുന്ന കണ്ണുകളോടെ എന്നെ നോക്കി നിക്കുന്നു,, അവർക്കു ഒത്ത നടുവിൽ നിസ്സഹായായ ഒരു ആട്ടിൻ കുട്ടി കണക്കെ പേടിച്ചരണ്ട് ഞാനും നില്കുന്നു!
ഇന്ന് കാലത്തു എൻ്റെ മനസ്സിൽ തോന്നിയ ആ ഉൾവിളി, വീണ്ടും തിരതല്ലി എൻ്റെ ഓർമകളിലേക്ക് തിരിച്ചു വന്നു “ചിത്രേ,, നീ എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഇവിടുന്നു പോയില്ലെങ്കിൽ, ഇന്നത്തെ ദിവസം നിനക്ക് ഒരിക്കലും മറക്കാൻ പറ്റാത്ത ദിവസമായി മാറും” എന്ന ഉൾവിളി!!
അതെ! ഇപ്പോഴത്തെ സാഹചര്യത്തിൽ അത് ഏറെക്കുറെ സത്യമാകുമെന്നു എനിക്ക് ഉറപ്പായി തുടങ്ങി! ഇന്ന് ഈ ചെന്നായക്കൂട്ടം എന്നെ പിച്ചിച്ചീന്തും, ഇന്ന് എനിക്ക് ശരിക്കും ഒരു കാള രാത്രി തന്നെ ആയിരിക്കും!!
കുറച്ചു നേരത്തോളം ഇനി എന്താവും സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നത് എന്ന അനിശിചിത്വത്തിൽ നിൽക്കുന്ന എൻ്റെ നേർക്കു ആദ്യത്തെ ചോദ്യം വന്നത് സാമിയിൽ നിന്നു തന്നെ ആയിരുന്നു!
സാമി: ആ,, ഇനി മോള് പറ,, മോൾക്ക് എവിടെയൊക്കെയാ സമ്മാനം വേണ്ടത്??
ഞാൻ:(ഭയത്തോടെ) അത്,, അങ്കിൾ,, എവിടെയൊക്കെ എന്ന് ചോദിച്ചാൽ?? (അയാളുടെ ചോദ്യത്തിൻറ്റെ പൊരുൾ മനസ്സിലാക്കത്ത ഞാൻ മറു ചോദ്യമെറിഞ്ഞു)
അയ്യർ: അച്ചോടാ,, ഇള്ളകുഞ്ഞല്ലേ,,, ഇത്രയും വളർന്നിട്ടും മോൾക്ക് അറിഞ്ഞൂടെ, ആണുങ്ങൾ പെണ്ണുങ്ങൾക്ക് എവിടെയൊക്കെയാ സമ്മാനം കൊടുക്കുന്നേന്ന്??
അയ്യർ അങ്ങനെ പറഞ്ഞതും, അവർ എല്ലാവരും കൂടെ ഒന്ന് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു, എന്നാൽ അവരുടെ ആ ചോദ്യത്തിൻറ്റെ അർഥം മനസ്സിലാക്കിയ ‘ഞാൻ’ നാണക്കേടുകൊണ്ടു മുഖം തിരിച്ചു കളഞ്ഞു,,