കനി [സോർബ]

കഴിക്കാൻ ഇരുന്നതും പുറകിൽ നിന്നും ഒരു പ്ലേറ്റ് യുമായി വന്ന കൈ ഞാൻ കണ്ടു.. മഴയിൽ നേരത്തെ കണ്ട അതെ കൈകൾ.. ഞാൻ പെട്ടന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി.. അതെ പെൺകുട്ടി.. അവളുടെ കണ്ണുകൾ വീണ്ടും എന്നെ ആകർഷിക്കാൻ തുടങ്ങി.. ഞാൻ കഷ്ടപ്പെട്ട് ആ കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് നോട്ടം പിൻവലിച്ചു.. അവളെ ആകെ ഒന്ന് നോക്കി..

നല്ല ഐശ്വര്യം ഉള്ള മുഖം.. കണ്ണുകൾ ആണ് ഏറ്റവും ആകർഷനീയം.. ചെറിയ ചുണ്ടുകൾ.. മനോഹരമായ മൂക്ക്.. നല്ല ഭംഗിയിൽ ഒതുക്കി വെച്ച മുടി.. ഞാൻ കണ്ണെടുക്കാതെ ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഇരുന്നു.. ഓരോ മനുഷ്യനും സൗന്ദര്യം എന്നത് അവന്റെ കണ്ണുകൾ അനുസരിച്ചു മാറി കൊണ്ടിരിക്കും.. ഒരു കാര്യം എനിക്ക് മനസിലായി എന്റെ കണ്ണുകൾക്ക് ഇതിലും മനോഹരമായി മറ്റൊന്നും കാണാൻ പറ്റില്ലെന്ന്..

 

അപ്പോഴേക്കും ഇളയമ്മ വന്നു.. ഇളയമ്മ ആ പെൺകുട്ടിയെ എനിക്ക് പരിചയപ്പെടുത്തി.. ഡാ ഇതാണ് കനി..

 

ഞാൻ ആ പേര് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു..

പിന്നെ അവളെ കണ്ടതെ ഇല്ല.. ഞാൻ കഴിച്ചു പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.. ഇളയമ്മയോട് ഒന്ന് നടന്നിട്ട് വരാമെന്ന് പറഞ്ഞു.. ആ കാടിന് ഉള്ളിലൂടെ നടക്കുമ്പോൾ മനസ് വല്ലാതെ സ്വസ്ഥമായി തോന്നി.. കുറച്ചു കൂടി മുന്നോട്ടു നടന്നപ്പോൾ അവിടെ ഒരു ചെറിയ അരുവി കണ്ടു.. അതിനു അടുത്തേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ അവിടെ ആരോ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടു..

അത് കനി ആയിരുന്നു.. ഞാൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.. കാൽപെരുമാറ്റം കേട്ടാവണം അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.. എന്നെ കണ്ടതും പെട്ടെന്ന് എഴുന്നേറ്റു.. ഞാൻ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.. ഞാൻ അവളോട് ചോദിച്ചു.. ഒരാൾ വീഴുന്നത് കണ്ടാൽ, പരിചയം ഇല്ലെങ്കിൽ പോലും ഒന്ന് പിടിച്ചു എഴുന്നേൽപ്പിച്ചുടെ??

 

കനി : ഞാൻ വല്ലാതെ പേടിച്ചു പോയി.. പെട്ടന്ന് തൂണിനു മുന്നിലൂടെ വന്നപ്പോ.. അതാ കരഞ്ഞതും ഓടിയതും.. വീണത് കണ്ടപ്പോ അങ്ങോട്ട് വരാൻ തുടങ്ങിയതാ.. അപ്പോഴാ കാഞ്ചിയമ്മ വന്നത്

 

ഞാൻ : മഴതുള്ളികളോട് കഥ പറയുന്ന രണ്ട് കൈകൾ കണ്ടു.. പെട്ടെന്ന് ആ മുഖം കാണാൻ തോന്നി.. അതാ അങ്ങനെ ചെയ്തേ.. പേടിപ്പിക്കാൻ ചെയ്തത് അല്ല, സോറി