Posted by ഞാൻ : കേറുന്നില്ലേ…
ആൽത്തറയുടെ ഉയരം കണ്ട്, നിരാശയിൽ എന്നെ നോക്കി
സ്മിത : വേണ്ടേയ്…
പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : അതിലെ സ്റ്റെപ്പ് ഉണ്ട് കേറിവാ
സ്മിത : ഞാനിവിടെ നിന്നോളാമെന്നേ..
ഞാൻ : എന്നാ ആയിക്കോട്ടെ
സ്മിത : ചേട്ടൻ തൃശ്ശൂർക്ക് വന്നിട്ടുണ്ടോ?
ഞാൻ : തൃശ്ശൂര്.. ആ സാവിത്രി ആന്റിയുടെ വീട്ടിൽ ഒരു തവണ വന്നിട്ടുണ്ട്, മരിപ്പിന്
സ്മിത : ആ വെറുതെയല്ല, ഞാനേ ഇന്നലെ മുതൽ ആലോചിക്കുവാ, ചേട്ടനെ കണ്ട് നല്ല മുഖ പരിചയം ഉണ്ട്
ഞാൻ : അന്ന് അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നോ?
സ്മിത : ആ പിന്നേ… എന്റെ മുത്തശ്ശന്നല്ലേ മരിച്ചത്
ഞാൻ : ഓ…
സ്മിത : മം.. ചേട്ടന്റെ വീട്ടിൽ ആരൊക്കെയാ ഉള്ളേ?
ഞാൻ : അച്ഛൻ അമ്മ, തന്റെയോ…?
സ്മിത : അച്ഛൻ അമ്മ അനിയൻ
ഞാൻ : അനിയൻ എന്താ ചെയ്യുന്നേ?
സ്മിത : പഠിക്കുവാണ്, ഒൻപതിൽ
ഞാൻ : മം… ഇവിടെയൊക്കെ ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടോ
സ്മിത : ആ കുറച്ച്
ഞാൻ : അതെന്താ കുറച്ച് ബാക്കിയോ?
സ്മിത : എന്റെ നാട് പോലെയാവില്ലല്ലോ…
ഞാൻ : ഹമ്… എന്നാപ്പിന്നെ നാട്ടിലേക്ക് പൊക്കൂടെ
സ്മിത : ആ നോക്കട്ടെ…
പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : അമ്പലത്തിൽ പോവാൻ പറ്റാത്തത് കൊണ്ടാണോ
സ്മിത : ആ അതും ഒരു കാരണമാ…
ഞാൻ : അതിപ്പോ എന്നോട് പറഞ്ഞാൽ പോരെ ഞാൻ കൊണ്ടു പോവാലോ
സ്മിത : പിന്നെ.. നല്ല കാര്യമായി
ഞാൻ : എന്തേയ് എന്റെ കൂടെ വരാൻ ബുദ്ധിമുട്ട് വല്ലതുമുണ്ടോ
സ്മിത : അങ്ങനെയൊന്നുമില്ല
ഞാൻ : പിന്നെ എന്താ കുഴപ്പം
സ്മിത : അത് പിന്നെ… ഒന്നൂല്ല്യാ…
ഞാൻ : മ്മ്… അല്ല എന്താ ഭഗവാനോട് പറഞ്ഞത്
സ്മിത : എന്ത് പറയാൻ
ഞാൻ : അപ്പൊ ഒന്നും പ്രാർത്ഥിച്ചില്ലേ
സ്മിത : അതോ… അത് ഇപ്പൊ എന്താ പറയാ…
പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്