ഞാന് ചോദിച്ചു സ്നേഹയെ ഒന്ന് കണ്ടോട്ടെ. അന്നിട്ട് ഞാന് പൊയ്ക്കൊള്ളാം. അതുവേണ്ട.. വാസുവിന്റെ സ്വരം കനത്തു.
അവള് ഇവിടെയില്ലേ എവിടെയാ അവള് അവളെ നിങ്ങള് എന്നതാ ചെയ്യുന്നത് ഒരു മിനിട്ട് കണ്ടാല് മതി പ്ലീസ്
വാസു വേണ്ടയെന്നരീതിയില് കൈകാണിച്ചു. ഞാന് പറയുന്നത് നിമ്മി, നീ തല്ക്കാലം കേള്ക്ക് നീവരുമ്പോള് നിനക്ക് കാണിച്ചുതരാം അവളെ അതുമതി.
ഈ സമയം ദാസന് കയറിവന്നു. വന്നപാടെ അഖിലയേയും വിദ്യയേയും സണ്ണിയും ശിവനും കൂടി അടകുക്കളയില് പണ്ണിപൊളിക്കുകയാ. അടുത്ത കളിക്കുള്ള ഒരു തയ്യാറെടുപ്പ് നടത്തുകയാ അവര്.
ദാസന്റെ കൂടെ ഞാന് താഴേക്ക് പോയി വീട്ടില് നിന്ന പുറത്ത് വന്ന് ഓട്ടോയില് കയറി അത് സ്റ്റാര്ട്ടാക്കി മുന്നോട്ടുപോയി.
ആദ്യം പോയത് സ്നേഹയുടെ വീട്ടിലേക്കാണ്. അവിടെ ചെന്ന് അവളുടെ ഡ്രസ്സ് എടുത്ത് പോരാന് നേരം അമ്മ ചോദിച്ചു. അഖില വിളിച്ചായിരുന്നു. 2,3 ദിവസം നിങ്ങള് അവള്ക്ക് കൂട്ട് വേണമെന്ന് അവളുടെ അച്ഛനും അമ്മയും അവിടെയില്ലാ അല്ലേ സാരമില്ല നിങ്ങള് പൊയ്ക്കോ അവര് വന്നിട്ട് വന്നാല് മതി പിന്നെ അവിടെ കളിച്ച് നടാക്കാതെ കോളേജില് പൊയ്ക്കോണം അതിനുവേണ്ട പുസ്തകം എടുത്തോ എന്നിട്ട് കോളേജില് പൊയ്ക്കോണം കേട്ടല്ലേ.
ഇതു പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് അവളുടെ മുഖം സ്നേഹയുടെ അമ്മ ശ്രദ്ധിച്ചത് എന്നാ പറ്റിമോളെ നിന്റെ മുഖം ചുവന്നിരിക്കുന്നത്. അവള് പെട്ടെന്ന് പരിഭ്രമിച്ചു. വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞു വെള്ളംമാറികുളിച്ചതുകൊണ്ട് ജലദോഷം വരുന്നതാ. പനിയുടെ ഒരു ക്ഷീണവും ഉണ്ട്.
ഒരു തരത്തില് തപ്പി തപ്പി പറഞ്ഞു. എന്നാല് പോകുമ്പോള് ഡോക്ടറെ കണ്ടിട്ട് മരുന്ന് വാങ്ങി പൊയ്ക്കോ, പനി കൂട്ടണ്ട അമ്മ പറഞ്ഞു. അന്നിട്ട് ഡോക്ടറെ കാണാനുളള രൂപ അമ്മ നല്കി ഞാന് അത് വാങ്ങിയില്ല. വീട്ടില് നിന്ന് തരുമെന്ന് പറഞ്ഞ് പോയി പോന്നു.
ശരി ഞാന് ഡോക്ടറെ കണ്ടോളാമെന്നു പറഞ്ഞു. അവള് ഉള്ളില് പറഞ്ഞു ഇന്ന് ഡോക്ടറാ എന്റെ ശരിക്കും കാണാന് വരുന്നതെന്ന്.
ഇതും പറഞ്ഞ് വണ്ടിയില് കയറി എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി. അവിടെ ചെന്ന് ഡ്രസ്സ് എടുത്ത് ഒരു ഗ്ലാസ്സ് കാപ്പിയും കുടിച്ച് അമ്മയുടെ ചോദ്യത്തിന് ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് ദാസന്റെ ഓട്ടോയില് തിരിച്ചു. ദാസനോട് ഓരോന്നും ചോദിച്ചു അഖിലയെപോലെ അല്ല ഇപ്പോ എന്നെപ്പോലെ എത്രപെണ്കുട്ടികള് ഉണ്ട് ഇതില് പെട്ടുപോയ്തെന്നും. ആരൊക്കെയാ ഇവരെ കാണാന് വരുകയെന്നു. എന്താ ചെയ്യുകയെന്നും ചോദിച്ചു.